Ornamentsnijder - PATRICK DAMIAENS: Een bezoek aan het Kasteel van Versailles | Château Versailles | Houtsnijwerk, Ornamenten en Lodewijkstijlen

Versailles, tuinzicht met Orangerie

Een bezoek aan het Kasteel van Versailles

Het was weer enkele jaren geleden (2011) dat ik nog eens een daguitstap maakte naar het Château de Versailles dat gelegen is net buiten Parijs. Door de jaren heen ben ik een beetje de tel kwijtgeraakt, maar je eerste keer vergeet je nooit. Dat was in 1988 toen ik nog studeerde voor houtornamentist in Luik, sindsdien heeft Versailles een blijvende indruk op me nagelaten. Soms bezocht ik het kasteel met zijn tuinen geheel alleen of samen met mijn familie of vrienden, maar dit keer was ik in gezelschap van een aantal cursisten die de avondcursus ornamentsnijden bij me volgen.

Wat me opviel, het wordt er met het jaar drukker. In het hoogseizoen krijgt Versailles tussen de achttien en twintigduizend bezoekers elke dag. Bijzonder onaangenaam met momenten.

Naar Versailles

Het is maar 1 uur en 20 minuten met de’Thalys' naar de Franse hoofdstad Parijs,en vanuit het eindstation 'Paris-Nord' nemen we de RER lijn B en C richting Versailles. De tijd om tot in Versailles te geraken neemt 50 minuten in beslag.

Met een passeport ‘Grandes Eaux Musicales Versailles’ (25 Euro) krijg je toegang tot alle châteaux op het domein, de tuin, tijdelijke exposities en inbegrepen in de prijs is een audioguide, een echte aanrader.

Le Grand Trianon, Versailles

Het is bijna onmogelijk alles te bezoeken wat het domein van Versailles te bieden heeft op één enkele dag. De daguitstap moet een beetje aangenaam blijven en je moet jezelf de tijd gunnen om al dat moois in je kunnen op te nemen, dus keuzes moeten gemaakt worden.

Een korte wandeling van 30 minuten door de tuin aan de zuidkant bracht ons eerst bij het 'Grand Trianon' waar in de 'Galerie des Cotelle' ten tijde van ons bezoek een tijdelijke expositie over de scheepsmaquettes van de Keizerlijke marine onder de naam 'Maquettes de la Marine impériale' gehouden werd .

Het lustpaviljoen werd gebruikt door de Koninklijke Familie om de strenge hofetiquette te ontvluchten. Het Grand Trianon ligt ten noorden, aan het einde van een dwarsarm van het Grand Canal en is omgeven door tuinen en een park. Het werd in de 18e eeuw verwaarloosd. Lodewijk Filip en later Napoleon III lieten het gebouw in ere herstellen. De appartementen bevatten salons, chambres en antichambres. De rechtervleugel, waarin zich Lodewijk XIV, Madame de Maintenon en later Napoleon Bonaparte veel ophielden, laat verschillende stijlperioden zien.

De Apollofontein

Het volgende korte bezoek is het 'Petit Trianon'

een klein juweel gebouwd door Gabriel in 1762.

Het Klein Trianon (Petit Trianon in het Frans) is een klein lustpaviljoen gelegen in de Franse tuin van het Kasteel van Versailles, niet ver van het Groot Trianon.Het paviljoen werd gebouwd tussen 1762 en 1768 door Ange-Jacques Gabriel als een klein kasteel met een vierkante plattegrond in de classistische stijl die toen opgang begon te maken. De vier gevels zijn onderling verschillend van stijl. De voorgevel heeft vier hoge Korinthische zuilen. Het Klein Trianon was een geschenk van Lodewijk XV aan Madame de Pompadour.

Omdat zij echter vóór de voltooiing stierf, nam Lodewijk XV het gebouw in gebruik met Madame du Barry, een van zijn andere maîtresses. Marie-Antoinette kreeg het in 1774 cadeau van haar echtgenoot Lodewijk XVI. Het werd in 2008 uitgebreid gerestaureerd. Het Kleine Trianon en de achterliggende tuinen, waaronder de prachtige Franse tuin, zijn opengesteld voor publiek.

Le Petit Trianon, Versailles

Het kasteel van Versailles

Het kasteel van Versailles, van origine een jachtslot, werd in fasen gebouwd en verbouwd. Niet alle verbouwingen zijn behoorlijk gedocumenteerd en ook de kenners zijn het over de volgorde en datering niet altijd eens. Aan het kasteel is door opeenvolgende generaties meer dan driehonderd jaar gebouwd. Bijzonder aan het gebouw is dat de opeenvolgende Franse koningen het gebouw eerder aanvulden dan grondig verbouwden. Lodewijk XIV heeft veel moeite gedaan om de gevels die door zijn vader waren gebouwd te bewaren.

Dat de stijl van Lodewijk XIII niet meer in de mode was deed er voor hem niet toe. De onder Lodewijk XIV gebouwde tuinfaçade is meer dan 350 meter lang en werd door het nageslacht ongewijzigd bewaard. De gevels aan de stadskant zijn wèl ingrijpend verbouwd maar Lodewijk XV en Lodewijk XVI bezaten niet de middelen om hun plan, naar ontwerpen van Gabriel, in hun geheel uit te voeren.

Kasteel van Versailles, zicht vanuit de tuin

In het interieur is veel uit de regeringsperioden van Lodewijken bewaard gebleven. Aan deze vertrekken in de stijl van de barok, de rococo en het classicisme zijn tussen 1830 en 1848 nog zalen en galerijen in de stijlen van de vroege 19e eeuw toegevoegd. Er zijn in het gebouw quasi-middeleeuwse romantische en neo-gotische schilderijenzalen ingericht.

De verschillende restauratieopvattingen van de 19e en 20e eeuw hebben ook hun sporen nagelaten. De vele beelden van het nationalistische en educatieve museum dat Lodewijk Filip in Versailles inrichtte zijn grotendeels verwijderd door latere conservatoren. Nu wordt het gebouw en het voorplein zo veel mogelijk teruggebracht in de toestand van 1789. Dus juist voor de Franse revolutie.

De pronkkamers van Lodewijk XIV

Zoals eerder opgemerkt, werd aan het kasteel door opeenvolgende generaties bijna continue gebouwd en verbouwd. Dit geldt niet alleen voor de gevels maar ook aan het interieur. Een totaalbeeld geven van deze interieurs is bijna onbegonnen werk afgezien van het feit dat sommige zalen zoals de Galerie des Glaces, zich niet laten beschrijven. In het verleden heb ik al eens een blogitem geschreven over de pronkkamers van Lodewijk XIV ook wel de grote vertrekken genoemd, waarnaar ik bij deze graag verwijs.

Het zijn de ontvangst- en statievertrekken die zich op de eerste etage bevinden.

Voor de echte beleving kan ik alleen maar zeggen: ga er naar toe om Versailles zelf in ogenschouw te nemen.

BLOGITEM : LINK PRONKKAMERS Lodewijk XIV

Unesco
Dat Versailles nu op de UNESCO werelderfgoedlijst staat komt door de goede smaak van de bouwheren, de visie van de architecten en het vakmanschap van de uitvoerende ambachtslieden.
Die 10-duizend+ bezoekers per dag hebben kennelijk geen last van het Ikeaans syndroom.