De opleiding houtsnijden-ornamentsnijder | Cursusjaar 2015-2016 | Leren houtsnijden | Cursus van Patrick Damiaens

De opleiding houtsnijden - Ornamentsnijden

2015-2016

Cursus - Opleiding

houtsnijden - Houtbeeldhouwen

___________________________________________

______________________________

De opleiding houtsnijden - Ornamentsnijder

Heb je misschien interesse in een creatief en technisch hoogstaande opleiding te volgen?
Misschien is de avondopleiding houtsnijden - Ornamentsnijden wel iets voor jou. Deze tweejarige opleiding met uitbreiding tot eventuele specialisatiejaren, geeft je een goed beeld van de verschillende stappen en technieken in het vormgeven en uitwerken van ornamenten, toepassingen van houtsnijwerk volgens bepaalde meubelstijlen.

Reeds vele jaren geef ik deze opleiding aan een grote groep gepassioneerde en geïnteresseerden, die zich willen verdiepen in deze complexe materie. De cursisten beginnen met eenvoudige oefeningen, architecturale motieven, een kerfsnede en simpele bloemmotieven.
De moeilijkheid en complexiteit van de oefeningen wordt geleidelijk opgevoerd en aangepast aan de individuele mogelijkheid en wensen van de cursist. De cursist maakt kennis met verschillende soorten grondstoffen, handgereedschappen en werktuigen. Je leert verschillende technieken van het houtsnijden en de toepassing ervan.

Ook staan educatieve uitstappen op het programma zoals een bezoek aan musea, kastelen of antiekbeurzen.

Het cursusjaar 2015-2016 van de opleiding houtsnijden ornamentsnijden heeft cursisten uit Vlaanderen en Wallonië, maar de cursus heeft ook stilaan een internationaal karakter gekregen, met cursisten uit Duitsland en Nederland, zelfs cursisten uit Amsterdam en Rotterdam.
Wil je verwittigd worden op het moment dat er een nieuwe reeks geprogrammeerd wordt? Schrijf je dan in op de wachtlijst. De plaatsen zijn beperkt tot 12 cursisten.

Het Cursusjaar 2015-2016 houtsnijden

Het Cursusjaar 2015-2016 houtsnijden | Leren houtsnijden

Cursus houtsnijden

Leren houtsnijden | Opleiding  Houtsnijden ornamentsnijden

De opleiding houtsnijden- ornamentsnijden 

http://www.patrickdamiaens.be

Onze FB Pagina

Kartuizer klooster Buxheim | Barokke koorgestoelte met houtsnijwerk | Houtbeeldhouwer Ignaz Waibl | Buxheim in Beieren

Kartuizer klooster Buxheim | Barokke koorgestoelte met houtsnijwerk

Kartuizer klooster Buxheim  

Barokke koorgestoelte met houtsnijwerk

Kartuizer klooster van Buxheim

Het Kartuizer klooster van Buxheim (Beieren) is gelegen ongeveer halfweg, vlakbij Memmingen, aan de autosnelweg die Ulm met Füssen verbind. (Füssen ligt aan de voeten van de Alpen) Dit klooster heeft een grandioze Barokke koorbank of koorgestoelte in haar bezit. Het werd tussen 1687 en 1691 door de Tiroler houtsnijder Ignaz Waibl en zijn medewerkers gemaakt.


De abdij Buxheim was een kartuizerklooster en is aanzienlijk groot, de grote kruisgang is ongeveer 400 meter lang, in deze kruisgang bevindt zich een drietal fonteinen die voor de waterbevoorrading hebben gediend. Ook bevindt er zich een aantal opmerkelijke lantaarns met rookafvoer, deze verschaften de monniken 's avonds licht op weg naar de kerk (om half tien). Een bijzondere sobere decoratie, het stucwerk aan het plafond is de blikvanger, toch bevindt er zich een aantal sculpturen aan de wand, zoals dat van Christus, de Heilige St-Bruno en de Heilige Maagd Maria.

Kartuizer klooster Buxheim | Grote Kruisgang

 
De abdij van Buxheim

De abdij Buxheim was een kartuizerklooster, dat zelfstandig was binnen het Heilige Roomse Rijk.
Te Buxheim bij Memmingen bestond een koorherensticht dat in 1238 voor het eerst vermeld wordt. In 1402 werd er met steun van het bisdom Augsburg een kartuizerklooster gesticht. In 1546 probeerde de beschermheer, de rijksstad Memmingen de Reformatie in te voeren. Daarop verloor de stad dit ambt en kwam dit aan de landvoogdij Zwaben. Hierdoor kon de abdij in 1548 rijksvrij worden. In de praktijk had dit weinig politieke consequenties. In 1719 kocht de abdij het dorp Pleß van de familie Fugger. Fugger behield de hoge rechtsmacht, zodat dit dorp niet verenigd werd met het ministaatje. In 1760 verpandde de landvoogdij Zwaben de hogere rechtsmacht over Buxheim aan de abdij.

In het zuidoostelijke hoek van de grote kruisgang bevind zich  het 'Museum zum Klosterstüble', Op de eerste etage van de voormalige monniken cellen, worden documenten, meubilair en schilderijen tentoongesteld. De bezoeker kan kennis maken met de geschiedenis van deze regio en de invloed die het klooster had op de plaatselijke gemeenschap. In een andere kamer zijn muziekinstrumenten van over de gehele wereld tentoongesteld, een belangrijke donatie van een plaatselijke bewoner van Buxheim, op deze manier zag hij zijn verzameling behouden voor de volgende generaties. We lopen verder door de grote kruisgang, we passeren de klooster bibliotheek en komen aan  bij de kloosterkerk, boven de deur een prachtig stucwerk, een supraporte gemaakt door Dominikus Zimmermann. Het eerste uitzonderlijke vakmanschap in vormgeving waarmee we in dit klooster mee worden geconfronteerd, een mooie blikvanger is het.

We treden het broederkoor binnen via deze ingang, maar zien al snel dat dit niet de juiste weg is om de kerk te betreden en draaien ons terug en lopen terug de grote kruisgang in. Deze kruisgang snijdt de kloosterkerk in twee met aan de ene zijde het broederkoor en aan de andere zijde het priesterkoor, zeer bijzonder is dit. Het broederkoor is versierd met prachtig stucwerk, ornamenten en fresco's versieren de muren, gewelven en plafond van de kloosterkerk, zuilen van scagliola en dit van bijzonder hoge kwaliteit. Ze zijn uitgevoerd door Johann Baptist Zimmermann in 1711/12.
Er bevinden zich een aantal architecturale altaren in dit deel van de kerk van een bijzonder vakmanschap, architecturaal schrijnwerk en lijstwerk versierd met imitatie marmer rijkelijk voorzien van verguld houtsnijwerk en prachtig schijnwerk .

Het broederkoor

Klooster Buxheim | Het broederkoor vanuit de kruisgang

Ad Majorem Dei Gloriam | 'tot de grotere glorie van God'.

Er is een zijkapel aan het broederkoor toegevoegd in 1709 in opdracht van Prior Georgius Gottsauer. Hij liet door de gebroeders Zimmermann een Mariakapel bouwen en inrichten. De kleine vierkante kapel met afgeronde hoeken, de plaats waar zich dubbele pilasters van stucwerk bevinden. Deze dragen visueel een plafond met gewelf dat deels afgeknot is, hierop bevinden zich stucwerk en fresco's. De ornamenten uit stuc werden in 1709 door Benedikt Zöpf vervaardigd, deze rijkelijke composities van acanthusbladeren, verscheidene 'Hoornen des Overvloeds', cartouches, bloemen en putti zijn van een bijzondere hoge kwaliteit. We gaan terug richting grote kruisgang en betreden het priesterkoor.

  

Kartuizers
De orde der kartuizers is in 1084 gesticht door de heilige Bruno van Keulen in het onherbergzame Massif de la Chartreuse, een bergachtig gebied ten noorden van Grenoble. Het is een contemplatieve orde van kluizenaars die toch in gemeenschap willen leven.
Hun samenlevingsverbond is een compromis tussen afzondering (kluis) en gemeenschap. Zij verblijven alle dagen in afzondering behalve op zondag. De orde heeft nooit een zogenaamde observantiebeweging nodig gehad, omdat ze altijd is blijven vasthouden aan haar regel en de idealen van haar stichter. In het Latijn heet dit beknopt: numquam reformata, quia numquam reformanda, nimmer hervormd, omdat er nooit hervorming nodig was; of nog numquam reformata, quia numquam deformata, nimmer hervormd omdat het nooit vervormd is geweest.

Het Priesterkoor

Het priesterkoor van het Kartuizer klooster van Buxheim is rond 1300 opgericht is het oudste deel van het klooster, door de eeuwen heen hebben verschillend bouwfasen, transformaties en modetrends in decoratie zijn stempel gedrukt op het uiterlijk van deze kerk en zijn interieur. Het hoogaltaar is in een overgangsstijl 'tussen renaissance en barok' en werd tijdens de 30-jarige oorlog in 1631 door de beeldhouwer Sigmund en David Heschler afkomstig uit Ulm vervaardigd. Dit monumentaal kunstwerk is ook het eerste waarmee we geconfronteerd worden bij het betreden van het priesterkoor. Het centrale schilderij is een werk van Georg Bergmüller (1718) en stelt de hemelvaart  van de patroonheiligen van de kerk voor.

Het Kartuizer klooster van Buxheim heeft bijzonder waardevol meubilair, namelijk het koorgestoelte-koorbanken volledig uitgevoerd in eikenhout. Dit koorgestoelte werd  in het atelier van de, uit Tirol afkomstige meester houtsnijder - houtbeeldhouwer Ignaz Waibl  gecreëerd. Dit magistraal snijwerk werd tussen 1687 en 1691 uitgevoerd en dit samen met een aantal van zijn medewerkers. We treden het priesterkoor binnen langs een prachtig uitgesneden deur versierd met opvallend gesmeed hang en sluitwerk.

Dit Barokke koorgestoelte word in Duitsland beschouwd als één van de meest waardevolle en belangrijkste in zijn soort. Zijdelings boven op het koorgestoelte staan de beelden van de 12 apostelen en boven het deel, waar de ingang zich bevindt, zijn beelden van Mozes, David, de aartsengel Michel (midden) Aaron en Melchisedec afgebeeld.

Het beeldhouwwerk dat zich in de 30 nissen bevind, we zullen maar zeggen de rugzijde van de zitplaatsen, stellen Heiligen of oprichters voor van geestelijke ordes, zoals de oprichter van  de 'Benedictijnen Orde' Benedict van Nursia of Franciscus van Assisi oprichter van de Franciscanen Orde. 
Maar ook minder bekende oprichters van christelijke Ordes staan afgebeeld zoals de Theatijnen, Trinitariërs of Camaldulenser Orde, persoonlijk had ik er nog nooit van deze Ordes gehoord. Enkel drie beelden-figuren ontbreken, Antonius de Grote ( Vader van het kloosterleven), de figuur Paulus de Heremiet en  het beeld van de oprichter van de Serviten orde.

Bijzonder rijk versierd koorgestoelte, de wanden die de nissen- zitplaatsen afscheiden zijn overvloedig versierd met acanthusbladmotieven, cartouches, mooi gesneden putti voorzien van kleine guirlandes van vruchten of een drapage van doeken.Het ziet er allemaal wat architecturaal uit, maar de kwaliteit van de uitvoering is bijzonder te noemen. Achteraan in de kerk aan de rechterzijde is een driedelig architecturaal meubelstuk (1699-1700) aanwezig, links en rechts van de Priesterzetel. Op een verhoog van een aantal treden staan vier imposante getorste zuilen op een sokkel versierd met druivenranken, aan weerszijden van de Priesterzetel tussen de zuilen is een imposant beeld aangebracht.

Aankoop en restauratie

Het koorgestoelte heeft een opmerkelijke geschiedenis. In 1883, de toenmalige eigenaar van het voormalige kartuizerklooster, graaf Hugo Philipp von Waldbott Bassenheim, liet een aantal kunstobjecten en het koorgestoelte om financiële redenen veilen .Via omwegen kwam het in Engeland terecht, waar het uiteindelijk in een nonnenklooster werd geplaatst. In overeenstemming met de 'toen' heersende smaak van decoreren lieten de zusters het zwart verven.
Toen het klooster moest worden gesloten, liet Zuster superior Cathleen Bush ervoor zorgen dat het koorgestoelte op zijn oorsprongelijke plaats terugkeerde.
Door de enorme inzet van de voormalige Dr. Georg Tags Simnacher verwierf  de provincie Schwaben de  koorbanken. Op 4 december 1980, kwam dit bijzonder kunstwerk terug naar Buxheim. Dit werd gevolgd door een uitgebreide en dure renovatie en restauratie. Ten slotte zou het in een plechtige zegen terug in dienst worden genomen op 24 juni 1994.

Bij het verlaten van de kloosterkerk lopen we verder door de grote kruisgang, in het laatste deel van ons bezoek bezoeken we nog een aantal monniken cellen, een museum over de geschiedenis van het klooster en een kleine kapel. De kleine St-Anna kapel is een juweel van ontluikende Rococo een meesterwerk van Dominikus Zimmermann, en ontstond tussen 1737-1740.

De St-Annakapel | Kartuizer klooster Buxheim

Gepolychromeerd stucwerk in de St-Annakapel Buxheim

Dus mocht u ooit in de buurt komen van Buxheim of met de auto op weg naar Oostenrijk of Italië, het zeker de moeite om even te stoppen en dit klooster even te bezoeken, het neemt ongeveer anderhalf uur in beslag de toegang kost 4 Euro (2015)
Openingsuren: 1 april-1november  alle dagen  van 10:00 tot 18:00 uur
Inkom 4 Euro, er zijn kortingen voor kinderen en groepen.
Website www.kartause-buxheim.de

Hier zijn nog een aantal foto's die ik genomen heb 

van het interieur en het koorgestoelte

___________________________

______________________

 

http://www.patrickdamiaens.be

Link FB Pagina

DAG VAN DE AMBACHTEN 2015 | Demonstratie houtsnijden | Bezoek aan het Atelier van Ornamentsnijder Patrick Damiaens

Dag van de ambachten 2015 | Patrick Damiaens

DAG VAN DE AMBACHTEN 2015

  

 Bezoek aan het Atelier van

Ornamentsnijder Patrick Damiaens

________________________________________________________

_____________________________________________

Op Zondag 22 november 2015 zal al de 9de editie plaatsvinden 
van de Dag van de Ambachten.

De Dag van de Ambachten, een uniek en volledig gratis evenement georganiseerd in heel het land, geeft ambachtslieden de gelegenheid om hun kennis te tonen.

Daarnaast kan het grote publiek deze gepassioneerde mensen ontmoeten die van de beheersing van hun handen een zo bijzondere kunst hebben gemaakt. Omdat het een echte referentie is in de sector, ben ik blij dat dit evenement blijft voortbestaan.  De ambachtssector barst van het talent, van personen voor wie passie aanstekelijk is.  Ik nodig u uit te genieten van deze uitzonderlijke dag.

Dag van de ambachten 2015 | Demonstratie houtsnijden

Dag van de Ambachten 2015 | Demonstratie houtsnijden

Dit is mijn 8ste deelname aan dit evenement,

Ik wens u een schitterende

'Dag van de Ambachten 2015'!

Ons Atelier is open van 10:00 uur  - 17:00 uur.

U bent meer dan welkom.

http://www.patrickdamiaens.be

FB PAGINA

De Gouden Zaal in het stadhuis van Augsburg | Der Goldene Saal | Reconstructie van een pronkzaal uit de de late renaissance

De Gouden Zaal in het stadhuis van Augsburg |  Der Goldene Saal

De Gouden Zaal in het stadhuis van Augsburg

Reconstructie van een pronkzaal uit de de late renaissance

______________________________

________________________

Dit is een blogitem over de De Gouden Zaal (Der Goldene Saal) in het stadhuis van Augsburg (Beieren). Een restauratie- reconstructie van een pronkzaal uit de late Renaissance.

Zomer 2015, het aanbod aan historische gebouwen en sites die de tweede wereldoorlog in originele staat hebben overleefd of toch met minimale beschadigingen in Beieren (D), is enorm. Eén van de steden die niet hiervan heeft kunnen profiteren van dit exclusief vrijbriefje, is de stad Augsburg in het zuiden van Beieren. In de nacht van 25 op 26 februari 1944 werd de gehele historische binnenstad van Augsburg zwaar getroffen door een bommentapijt, ook het stadhuis van Augsburg deelde in deze malaise, maar zoals vele gebouwen in Duitsland zijn deze na 1945 terug opgebouwd of gereconstrueerd.


Augsburg

Reeds de Romeinen noemden haar de 'schitterende provinciehoofdstad'! Augsburg is de op één na oudste stad van Duitsland en de oudste in Beieren. Augsburg werd in 15 v.Chr. onder de Romeinse keizer Augustus gesticht. De grootste economische bloeiperiode beleefde de vrije rijksstad in de 15e en 16e eeuw door de handels- en bankzaken van de koopmansgeslachten Fugger en Welser. Na de Dertigjarige Oorlog floreerde met name het kunstambacht van de goud- en zilversmeden en de boekdrukkers. Tegenwoordig is Augsburg een moderne grote stad met ruim 265.000 inwoners en een van de belangrijkste vestigingsplaatsen voor handel en industrie in Beieren.

Bezienswaardigheden

Talrijke pronkgebouwen kenmerken het gezicht van de historische binnenstad - het renaissance stadhuis van Elias Holl met de 'Gouden Zaal' en de Perlachtoren, de Fuggerei, de Dom met de glas-in-lood ramen uit de 12e eeuw met afbeeldingen van profeten, de twee St.-Ulrichskerken, de St.Annakerk met de grafkapel van de Fuggers.
Uit de Renaissance dateren de pronkfonteinen die in heel Europa bekendheid genieten: Augustusbrunnen, Merkurbrunnen en Herkulesbrunnen. En niet in de laatste plaats trekt het marionettentheater Augsburger Puppenkiste de bezoekers in groten getale aan.

Stadhuis van Augsburg (Beieren)

Twee trappenhuizen  verlenen de toegang via twee prachtige hoofdportalen. Ze bevinden zich in het midden, zijdelings van de Gouden Zaal en worden aan beide kanten door zijportalen geflankeerd die als toegang tot de vorstenkamers dienen.
We begeven ons via één van de twee enorme stenen trappenhuizen naar de tweede etage van het stadhuis van Augsburg, deze trap leidt ons naar een deur met bijzonder mooi 'gesmeed' hang en sluitwerk, we treden binnen en de eerste indruk van de afmetingen  van de zaal is overweldigend.De Gouden zaal met een lengte van 32,5 meter, een breedte van 17,5 en een hoogte van 14 meter maakt een grootse indruk, die in eerste instantie wordt gevormd door het gouden plafond van de zaal, samen met de beschilderde muren, de ingangspoorten en de marmeren vloer. De nieuwe marmeren vloer is afkomstig uit Adnet bij Hallein en komt van dezelfde steengroeve waar ze bij de oprichting van het stadhuis werden ontgonnen. De figuren en ornamenten aan de muur,portalen en plafond zijn uit hout gesneden en bedekt met in totaal 2,6 kilo bladgoud.

Portaal in de Gouden zaal

Muurschilderingen

In een uiterst plastisch gevormde schijnarchitectuur staat aan elke lange zijde van de Gouden Zaal een rij van meer dan levensgrote keizerfiguren in grote muurnissen tegenover elkaar, acht heidense keizers (Romeinse) aan de noordelijke muur en acht christelijke keizers aan de zuidelijke muur, waarbij de vastgelegde spreuken op de beschilderde centrale cartouches de zegevierende superioriteit van het christendom  over het heidendom zouden moeten uitdrukken. Bijvoorbeeld: bij Julius Caesar staat  zijn beroemde uitspraak VENI VIDI VICI (ik kwam, zag, en overwon) de uitspraak van Karel V  VENI VIDI DEUS VICIT (Ik kwam, zag en God overwon)
Onder de ramen zijn op horizontale  ovalen, in blauwe en rode kleurtinten en patronen scènes uit het leven van de beroemde heidense en oudtestamentische vrouwen op een visuele manier voorgesteld.

Historie

Op de plaats waar vandaag het belangrijkste bouwwerk van Elias Holl boven de daken van de stad uitsteekt, stond ook het oude gotische stadhuis dat in zijn tijd, tijdens de middeleeuwen, zonder twijfel één van de meest indrukwekkende gebouwen van Augsburg was. In de loop der tijd werd het meermaals verbouwd, hoewel het uiteindelijk op geen enkele manier meer overeenkwam met de vereisten van eind 16^de eeuw. De resultaten  van een planning voor een ingrijpende verbouwing waren onbevredigend. Daarom besloot de stadsraad op 15 januari 1615 om een nieuw stadhuis te bouwen.

Na de plechtige eerstesteenlegging op 25 augustus 1615 begon het nieuwe gebouw zeer snel  uit de grond te schieten, nadat het oude oorspronkelijke gebouw  werd afgebroken en de bouwput werd uitgegraven.  De leiding van dit buitengewoon  omvangrijk bouwproject stelde op organisatorisch vlak een meesterlijke prestatie voor: dat geldt niet enkel voor de langdurige bezorging van de enorme hoeveelheid bouwmateriaal dat meerdere keren over grote afstand moest worden aangeleverd, maar ook voor de inzet van een groot aantal vaklui, ambachtslieden en kunstenaars, die vaak met niet minder dan 200 man tegelijk aan het gebouw werkten. In het jaar 1643 waren de werkzaamheden beëindigd.

In de volgende 300 jaar zijn er aan het stadhuis geen buitengewone veranderingen gebeurd, totdat er tijdens de nacht van 25 op 26 februari 1944 het stadhuis en de gehele historische binnenstad van Augsburg zwaar getroffen werd  door een geallieerde luchtaanval . Nog tijdens de de oorlog werden de eerste veiligheidsmaatregelen genomen om de overgebleven gebouwen- ruines te  bewaren. Op die manier werd het stadhuis tegen de weersinvloeden beschermd, en op 16 mei 1947 kon voor de tweede keer in zijn geschiedenis ‘pannenbier’ worden gevierd. In 1955 kon de renovatie van de gevels van het stadhuis uiteindelijk worden afgerond. De vlotte bouwwerkzaamheden binnen het stadhuis in de daaropvolgende jaren werden op 18 april 1962 plechtig afgerond met de inwijding van het gerenoveerde stadhuis. Twintig jaar later stond bij de algemene renovatie van het stadhuis van 1980 tot 1984 de restauratie van de Gouden Zaal, die getrouw is aan het origineel, e, één van de vorstenkamers centraal. 

De eerste fase van de renovatie- en reconstructiewerkzaamheden werd op tijd afgerond voor het 2000-jarig stadsjubileum in het jaar 1985. Het ging om het plafond van de zaal, de portalen en de marmeren vloer. De 2^de fase van de reconstructie duurde van 1986 tot 1996 en omvatte de artistieke en bijzondere moeilijke restauratie van de muurschilderingen, de afwerking van het plafond van de zaal met de houtsnijwerken alsook de vergulde, grote beeldhouwwerken op de hoofdportalen en de tegelkachel in de noordwestelijke vorstenkamer. De kosten van beide renovatie- en reconstructiefasen bedroegen ongeveer 9 miljoen Euro, die werden betaald door de staat, alsook door verenigingen, firma's en de burgerij die aanzienlijke donaties ter beschikking stelden. Pas in de jaren 2006/2007 vond de reconstructie van de zuidwestelijke vorstenkamer plaats.

Plafondschildering

Het centrale deel , een groot ovaal schilderij dat Sapientia (wijsheid) belichaamt is voorgesteld door een vrouwenfiguur in een rijkelijk gewaad met kroon en scepter. Ze troont op een triomfwagen  die door wijzen en rechtsgeleerden wordt getrokken.

Volgens de spreuk op de band PER ME REGES REGNANT ( door mij heersen de heersers) wordt wijsheid tot de belangrijkste deugd van heersende personen verhoven. Aan beide kanten van het ongeveer 24m meter grote schilderij zijn in het midden panoramaschilderijen te zien, die opnieuw door vier ovale schilderijen worden omringd. De panoramaschilderijen  symboliseren de taken van regenten, de deugden van een burger in een welvarende gemeenschap.

Op het westelijke panoramaschilderij worden de vruchtbare effecten van bouwkundig werk voorgesteld, naast ARCHITECTURA is de bouwheer van het stadhuis, Elias Holl, met bouwplan en passer herkenbaar, met de spreukband boven hem CIVITATES CONDUNTUR (Steden worden gesticht).

De vrouwenfiguren op de omringende ovale schilderijen symboliseren het streven naar kennis IUVENTUS SAPIT (De jeugd heeft plezier in het opdoen van kennis) de ijver en de vruchtbaarheid CIVES PROPAGANTUR  ( de burgers groeien en vermenigvuldigen zich), de werkzaamheid NEMO OTIOSUS (Niemand is onnodig) en de vroomheid CAELUM APERITUR (De hemel opent zich).

Het oostelijke panoramaschilderij symboliseert met het leidmotief: HOSTES ARCENTUR (Vijanden worden geweerd) de militaire paraatheid, die op een visuele manier wordt voorgesteld in de persoon van MINERVA BELLONA.

De vrouwenfiguren op de bijhorende ovale schilderijen verwijzen naar de geneeskunde, de eerlijkheid, de rechtvaardigheid en de welvaart.

De Vorstenkamers

Via de vier kleineren portalen in de Gouden Zaal gaat men naar de vier zijkamers van de Gouden Zaal, de zogenaamde vorstenkamers. Twee van deze zijkamers, namelijk de vorstenkamers aan de westelijke kant van het stadhuis werden tot op heden gereconstrueerd. De rijk geprofileerde cassetteplafons zijn gemaakt van noten -en eikenhout, het spaarzaam decoratief snijwerk aan de plafonds en de portalen is eveneens gemaakt van notenhout. De elegante lambrisering uit eiken- en notenhout alsook de parketvloer uit lorkenhout met afgezette lijsten uit gerookt eikenhout worden gekenmerkt door een passende soberheid.

Telkens in een hoek van de vorstenkamers bevindt zich een tegelkachel met een hoogte van meer dan vijf meter en een gewicht van ca. drie ton. Samen bestaan deze kachels uit meer dan 200 unieke onderdelen met een overvloed aan decoratieve details. Door grafitisering  kregen de kachels  het metalen glansbeeld van een gietijzeren kachel.

Portaal naar één van de Vorstenkamers | Gouden Zaal Augsburg

Houtsnijwerk in één van Vorstenkamers

De Schilderijen in de noordwestelijke vorstenkamer

De drie grote schilderijen tonen scènes uit de plechtige inauguratie van Hertog Moritz von Sachsen met de Saksische keurvorstelijke waardigheid door Keizer Karel V op 24 februari 1548 in Augsburg.

Aan de raampijlers bevindt zich een reeks van zes schilderijen met halve figuren waarop allegorieën en deugden zijn afgebeeld. VOLUNTAS (wilskracht ), RATIO (De Rede), RELIGIO (Vroomheid) , POTENTIA (macht), AUTORITAS (Aanzien) en FELICITAS (geluk)

De schilderijen in de zuidwestelijke vorstenkamer

De drie grote schilderijen tonen de drie regeringsvormen, monarchie, aristocratie en democratie. De zes schilderijen met halve figuren aan de raampijlers tonen Romeinse veldheren.

http://www.patrickdamiaens.be

FB PAGINA