Ornamentsnijder - PATRICK DAMIAENS: Houtsnijatelier van école Boulle in Parijs

Bezoek aan het

L'école Boulle, Parijs

2016

Een jaarlijks traditioneel hoogtepunt in het laatste weekend van januari. Dan is er de 'portes ouvertes' in het 'École Boulle' te Parijs.

________________________________

______________________________

Met een aantal cursisten en geïnteresseerden in mijn kielzog trok ik op 30 januari 2016 richting Parijs. De Portes ouvertes bij École Boulle blijft voor mij nog steeds een bijzondere dag.We verplaatsen ons met de hogesnelheidstrein Thalys vanuit Brussel naar de Franse hoofdstad, een treinrit van 1:20 uur.
In het treinstation Paris-Nord nemen we de Metro richting Faubourg Saint Antoine. Voor hen die het even op de kaart willen opzoeken, het stadsdeel Faubourg St-Antoine situeer je ongeveer tussen Place de la Bastille en Place de la Nation.

Dan te voet door Faubourg St-Antoine naar de school met een korte tussenstop bij waarschijnlijk de mooiste gereedschappenwinkel van Frankrijk 'Outillage Gaignard Millon'. (foto)

Outillage Gaignard Millon

Outillage Gaignard Millon, interieur

Faubourg Saint-Antoine

Sinds de 17de eeuw was dit Parijse stadsdeel het historische hart van de meubelindustrie. Af en toe ondek je het kleine charmante atelier van handwerkslieden, een houtsnijder, een vergulder, een restaurateur... Het is een bijzonder mooi en authentiek Parijs en is vrijwel ongekend bij de globale toerist.

Het stadsdeel dankt zijn naam aan het cisterciënzer nonnenklooster St-Antoine-des-Champs dat in 1198 werd gesticht door Foulques, pastoor van Neuilly-sur-Marne en prediker van de vierde kruistocht.

Het klooster groeide uit tot een van de rijkste kloosters van Frankrijk. De 'dames du Faubourg', zoals de nonnen werden genoemd, waren veelal afkomstig uit vooraanstaande families. Het klooster stond op de plaats van het huidige ziekenhuis St-Antoine. Het klooster kreeg een bijzonder privilege: in de 15de eeuw bepaalde Lodewijk XI dat de handwerkslieden op het grondgebied van het klooster niet onder de gilden vielen.

Dat privilege leidde tot de snelle groei en de welvaart van deze buitenwijk. Zonder het juk van de strikte reglementen en de starre houding van de gilden konden de houtbewerkers afwijken van de voorgeschreven modellen en het gebruikelijke eikenhout en zich toeleggen op zelf bedachte ontwerpen die werden uitgevoerd met inlegwerk en meer kostbare houtsoorten.

Ondanks de mechanisatie, die veel heeft veranderd in de arbeidsomstandigheden, zijn er nog altijd veel werkplaatsen van handwerkslieden te vinden.

Portes ouvertes école Boulle | Section sculpture école Boulle 2016

École Boulle

École Boulle vindt zijn oorsprong aan de Rue Reuilly en werd opgericht in 1886. Deze school was bedoeld omdat aan de grote vraag naar hoog opgeleide professionele meubelmakers, timmerlieden, houtsnijders, marqueteurs, bronsgieters, enz te voldoen. In 1891 beslist men de school te verhuizen naar de Rue Pierre Bourdan, en het is tot op de dag van vandaag nog is ze een internationaal gerespecteerde mythische plaats van tradities en vernieuwingen.

Deze instelling krijgt op dat moment ook zijn naam 'L'école Boulle' als eerbetoon aan de meest bekende meubelmaker uit de Lodewijk XIV periode, André-Charles Boulle (1642-1732).

Afdeling houtsnijden- Section Sculpture sur bois

Onze grootste aandacht gaat natuurlijk uit naar de afdeling ornamentsnijden en beeldhouwen maar de andere afdelingen van deze school zijn echt ook bijzonder en zeker de moeite waard om te bezoeken, al was het maar uit pure nieuwsgierigheid of uit persoonlijke interesse.

De stoelmaker, marqueteur, medaillongraveur, goudsmid, verzilveren, etc... een korte opsomming van enkele métiers een waar feest voor het oog, en allemaal bijzonder interessant. Je ziet ook oude technieken en kennis toegepast op ambachtelijke hedendaagse objecten. Hier past absoluut de term innovatie bij.

Traditionele kennis wordt doorgegeven aan een nieuwe generatie die dan zelf kan beslissen of ze deze kennis op een traditionele of hedendaagse wijze zullen toepassen. Wat zeker is, is dat in deze school zijn identiteit bewaard heeft en een doorgeef luik is gebleven van traditioneel vakmanschap.