Ornamentsnijder - PATRICK DAMIAENS: Educatieve uitstap 2017 | Cursisten ornamentsnijden gaan naar Parijs

Educatieve uitstap 2017 | Cursisten ornamentsnijden gaan naar Parijs

Het is jaarlijks terugkerend en we kijken er steeds naar uit, op het einde van het cursusjaar de educatieve uitstap. Dit jaar was de Franse hoofdstad aan de beurt. Op 24 juni 2017 trok ik met een aantal cursisten die de opleiding ornamentsnijden volgen, vanuit Brussel, met de hogesnelheidstrein 'Thalys' naar Parijs, altijd fijn om op 1:20 minuten op het perron van Paris-Nord te staan.

Ik had een programma uitgewerkt met twee wandelingen.
Ik had een eerste korte wandeling (1,2km lang) gepland en dit in het Parijse stadsgedeelte 'De Marais' met een bezoek aan het Hôtel Soubise.
Jammer genoeg was enkel de tuin op dat moment voor het publiek geopend, een tegenvaller dus, want in het Hôtel Soubise zijn bijzondere Lodewijk XV interieurs te bezichtigen, waarschijnlijk de mooiste van Parijs.

Hôtel Soubise, Parijs

Ik moest dus snel een alternatief bedenken. Op wandelafstand ( 10 min ) ligt het sympathieke Musée Cognacq-Jay, dit Museum leek me een waardig alternatief. Op het moment van ons bezoek was er ook een tijdelijke tentoonstelling, met als thema: - Sérénissime ! Venise en fête de Tiepolo à Guardi - deze tentoonstelling was in de entree prijs van het Museum inbegrepen. (Juni 2017 was dit 8 Euro)

Musée Cognacq-Jay

Musée Cognacq-Jay is gevestigd in Hôtel Donon. De collectie van het museum is verzameld door Théodore-Ernest Cognacq in het begin van de 20ste eeuw. Na zijn dood gaf hij zijn verzamelde kunst aan de stad Parijs, welke een aantal jaren later het Musée Cognacq-Jay oprichtte.
Het museum bezit vandaag de dag zo'n 1200 kunstvoorwerpen en schilderijen van bekende Europese kunstenaars uit de 18de en 19de eeuw.

Het Museum heeft een aangename koele binnenkoer waar men iets kunt nuttigen. Na het bezoek aan het museum en tentoonstelling hebben we daar ook gebruik van gemaakt.

Musée Cognacq-Jay

Musée Cognacq-Jay | Educatieve uitstap 2017

Musée Cognacq-Jay | Trumeau-spiegel met ornamenten

Musée Cognacq-Jay | François Boucher

Even op adem komen op het binnenplein van Museum Cognacq-Jay, Parijs

Rond de middag namen we de metro richting Trocadéro, voor wie met Parijs vertrouwd is, als je de Eiffeltoren op zijn best wil zien, dit is het metrostation dat je moet uitstappen ( lijn 6 of 9 ).
Maar neem het maar van me aan, je zult er niet alleen staan. Aan Trocadéro liggen een aantal interessante musea, één daarvan is het Cité de l'architecture et du Patrimoine, onze tweede halte die dag. Dit immens museum in de schaduw van de Eiffeltoren is een bijzondere collectie gipsafdrukken van Franse historische gebouwen voornamelijk uit de Romaanse, Gotische en renaissance stijlperiodee te bezichtigen.
In de loop van de voormiddag vermelde ik reeds aan mijn medereizigers dat we in dit museum waarschijnlijk 'bijna alleen zouden rondlopen' in dit toch wel interessante museum.
En het was ook zo, ik geloof dat we welgeteld 4 bezoekers zijn tegengekomen op dat uur dat wij er aanwezig waren en te denken dat het buiten zwart zag van de toeristen.

Cité de l'architecture et du Patrimoine

Het Cité de l'Architecture et du Patrimoine is een museum van architectuur en monumentale beeldhouwkunst dat zich in het Palais de Chaillot (Trocadéro) bevindt. De permanente collectie staat ook bekend als het Musée des Monuments Français (Museum van Franse Monumenten). Het werd in 1879 opgericht door de bekende architect Eugène Viollet-le-Duc. Het museum is in 2007 gerenoveerd en heeft 9.000 vierkante meter galerijruimte. Naast tijdelijke tentoonstellingen en museum bevinden zich in het museum ook nog drie andere afdelingen die zich met architectuur bezighouden :

-Het Frans Instituut voor Architectuur, voor de bevordering van franse architectuur en hedendaagse architecten.

-De École de Chaillot (fr) (School of Chaillot) werd opgericht in 1887 voor de opleiding van architecten gespecialiseerd in de restauratie van historische monumenten.
-Een bibliotheek van architectuur

Wij brachten die dag enkel een bezoek aan de afdeling gipsafdrukken van historische gebouwen. Bijzonder indrukwekkend en erg ondergewaardeerd bij de mondiale bezoeker aan Parijs. Na ons bezoek begon de tweede wandeling die ons langs een rits bekende en iets minder bekende monumenten en musea bracht.

Voor de mensen die het nog niet wisten
De Eiffeltoren.

De lange wandeling zou ongeveer 1:15 min in beslag nemen en is 5,5 km lang. Van Trocadéro onder de Eiffeltoren via het park Champs de Mars dat uitgeeft op l'Ecole militair richting Les invalides.
Les Invalides ligt in het 7e arrondissement van Parijs. Het werd in 1671 opgericht door Lodewijk XIV, de zonnekoning.

Les Invalides diende als onderkomen voor oud-soldaten die hulpbehoevend waren geraakt door hun dienst in het leger. De architect was Libéral Bruant. Vanaf de Pont Alexandre III leidt een reusachtige esplanade van 500 meter lang en 250 meter breed naar het Hôtel National des Invalides, dat de Cathédrale de Saint-Louis-des-Invalides en de Dôme des Invalides omvat. Tevens bestaat Les Invalides uit het Musée de l'Armée, het Musée des Plans-Reliefs en het Musée de l'Ordre de la Libération.

De 2de (lange wandeling) van Trocadéro naar de Opera Garnier

De Dôme des Invalides

Het Hôtel des Invalides is een soort stad in het klein, met eigen militaire en godsdienstige regels. Aan het einde van de 17e eeuw bood het complex onderdak aan zo'n 4000 militairen. Ze waren verdeeld in compagnieën, stonden onder leiding van officieren en werkten in de schoenmakerij, de tapijtwerkerij of de verlichtingskunst.

Tegenwoordig zet het ziekenhuis, het Institution Nationale des Invalides, zijn oorspronkelijke roeping voort.

De Dôme des Invalides

De Dôme des Invalides bestaat uit een koepelkerk met een vergulde koepel. Onder leiding van architect Jules Hardouin-Mansart werd begonnen met de bouw van de kerk. De top van de daklantaarn ligt 107 meter boven de grond. In 1989 werden de koepel en de versieringen opnieuw verguld. Daarvoor was 12 kilo goud nodig. Het grote fresco onder de koepel, gemaakt door Charles de La Fosse, werd onlangs gerestaureerd.
Naast de tombe van Napoleon Bonaparte zijn er ook graven van beroemde militairen als Turenne, Vauban, Foch, Lyautey, de maarschalken Bertrand en Duroc en verwanten van de keizer, zijn zoon Napoleon II (de Koning van Rome) en zijn broers Jérôme en Joseph.

Het praalgraf van Napoleon

Koning Louis-Philippe van Frankrijk zorgde er in 1840 voor dat het stoffelijk overschot van Napoleon van Sint-Helena naar Parijs terugkeerde. Op 15 december 1840 werd voor de overleden keizer een staatsbegrafenis gehouden, waarna Napoleon zijn laatste rustplaats in de kelder onder de gouden koepel vond. Beeldhouwer Louis Visconti kreeg de opdracht om een praalgraf te maken.

Het graf staat in een soort van ondiepe put. Dit heeft als resultaat dat ieder die naar het graf van Napoleon wil kijken nog steeds voor hem moet buigen. Er kan ook naar de onderste ring van de 'put' worden gelopen. Daardoor kijkt men tegen hem op. In 1861 werd Napoleons stoffelijk overschot in Visconti's praalgraf geplaatst. Het rust in vijf verschillende kisten (één van blik, één van mahonie, twee van lood en één van ebbenhout), geplaatst in een majestueus blok porfier uit Finland. Zijn militaire werk wordt vertegenwoordigd door de "Overwinningen" rondom de crypte met in de vloer gegraveerde namen: Austerlitz, Jena, Marengo.

Zijn civiele werk wordt aangegeven in de tien bas-reliëfs van Pierre-Charles Simart op de muren van de crypte (pacificatie van de natie, bestuurlijke centralisering, Raad van State, wetboek, concordaat, keizerlijke universiteit, rekenkamer, wetboek van handel en nijverheid, grote werken, legioen van eer).

Onder het standbeeld van de keizer rust zijn zoon Napoleon II ook wel l'Aiglon (het adelaarsjong) genoemd.

Het museum van het leger is bijzonder groot en wegens tijdgebrek hebben we die namiddag enkel de historische afdelingen met harnassen uit 13de tot de 17de eeuw bezocht, alleen die afdeling nam bijna een uur in beslag.
Het aanbod is zo overweldigend dat je keuze moet maken. Dit museum is niet goedkoop, voor het oorlogsmuseum en het bezoek aan Dôme Les Invalides betaal je 12 Euro.

Na het bezoek aan Les Invalides liepen we via Musée Rodin richting Musée d'Orsay. We staken hier de Seine over. Op deze voetgangersbrug die beide oevers verbind zie je aan stroomopwaarts het Louvre liggen en aan de andere kant van de brug zie je het grote glazen tentoonstelling gebouw Grand Palais liggen, een overblijfsel van de wereldtentoonstelling van 1900.

De Seine, aan Musée d'Orsay, in de verte het Louvre

Le Grand Palais, Parijs

Nu kon het laatste deel richting Opera Garnier beginnen. een wandeling door het park Des Tuileries richting Place Vendôme dat een beetje verder aansluit op Place de l'Opéra, waar ons laatste bezoek gepland was, een bezoek aan opera Garnier.

Vanuit park Des Tuileries,
place de la Concorde ( Egyptische zuil) en 1,5 km verder Arc de Triomphe
en 7,5 km verder, de wolkenkrabbers van La Défense.

Place Vendôme, Parijs

Het was de bedoeling hier de dag af te sluiten met een bezoek aan Opera Garnier, maar op het moment toen we er waren was het niet mogelijk, er werden namelijk voorbereidingen getroffen voor een balletvoorstelling later die avond. Bijzonder jammer, opera Garnier is zeker het bezoek waard, we besloten maar de dag iets vroeger af te sluiten op een terrasje op de Boulevard de Madeleine.