WELKOM OP MIJN BLOG

Deze blog heeft als doel houtsnijwerk en ornamentiek in de kijker te plaatsen. Een bezoek aan een museum of een kasteel zijn onderwerpen die aan bod komen. Maar deze blog laat jullie ook kennis maken met mijn eigen vakmanschap. Veel leesplezier.

maandag 12 september 2022

Het gebruik van hout voor beeldsnijwerk in de middeleeuwen, een aanvulling | Tilman Riemenschneider, Maria met Kind

Het gebruik van hout voor beeldsnijwerk in de middeleeuwen.

(Een aanvulling)  

W.J. van Dort, Echt, september 2022

Enkele weken geleden las ik het verslag over de restauratie van het beeld “Maria mit Kind" van Tilman Riemenschneider. In dit verslag kwam ik iets tegen dat naadloos blijkt te passen in mijn eerdere artikel over het gebruik van hout voor beeldsnijwerk in de middeleeuwen. In dit artikel heb ik het ook gehad over hoe een beeldensnijder te werk ging om “groen”, dus ongedroogd, hout te transformeren in een beeld zonder droogscheuren. De recent gevonden informatie geeft daar een aanvulling op en dat zou ik graag met u willen delen.

 

Riemenschneider, Maria met kind
 Riemenschneider, Maria met kind


Tilman Riemenschneider heeft het beeld Maria met kind omstreeks 1500 gesneden. Sinds 1995 is het beeld in het bezit van het Mainfränkisches Museum Würzburg. Dit museum, in de stad waar Riemenschneider zijn werkplaats had, bezit een omvangrijke collectie houtsnijwerk van  deze beeldensnijder. Restaurator Britta Pracher heeft het beeld 2 jaar lang onder handen gehad om de oorspronkelijke schoonheid van Maria met kind te herstellen.

Het 79 cm hoge beeld uit lindenhout bestaat uit 1 stuk en is aan de achterzijde diep uitgehold en soms zo diep dat de wand echt dun genoemd kan worden. Het kind is gedeeltelijk uit het zelfde blok gesneden als Maria.

De restauratie bestond hoofdzakelijk uit het verwijderen van alle 28 overschilderingen die het beeld in de loop van de tijd had gekregen tot aan de eerste lagen op het hout. Vervolgens werd de toestand van het hout geconsolideerd met een vislijmoplossing. Het beeld is verder ongeschilderd gebleven.

 

Uit onderzoek is gebleken dat de eerste laag op het hout bestond uit een olie/eiwit-emulsie waaraan enkele pigmenten waren toegevoegd. Verdere analyse toonde aan dat de eerste laag kleine hoeveelheden van loodwit (al dan niet vermengd met krijt), ijzeroxide, koolstofdeeltjes en rode kleurlak bevatte. Die hoeveelheden waren zo gering dat de onderzoeker deze stoffen als toevallige toevoegingen beschouwde. Op deze olie/eiwit laag was een laag eiwit zonder toevoegingen aangebracht.

 

De bij de restauratie betrokken deskundigen waren niet eenduidig over de betekenis van deze lagen. De een was van mening dat deze lagen samen een decoratieve laag vormde die de artistieke uitstraling versterkte en een ander zag het als een beschermlaag zonder decoratieve functie omdat de laag niet egaal van kleur was.

Uit andere onderzoeken is gebleken dat Tilman Riemenschneider veel van zijn beelden heeft voorzien van dergelijke lagen. Daarbij gebruikte hij ook vaak een lijm/olie-emulsie als eerste laag. Ook andere Duitse beeldensnijders hebben hun beelden van dergelijke lagen voorzien.  

In de meeste publicaties die ik hierover gezien heb worden dergelijke lagen tot de beschildering gerekend.

 Het gehele beeld was bedekt met beide lagen. Uit analyse is gebleken is dat de pigmenten uit de eerste laag zeer onregelmatig over het oppervlak van het beeld verdeeld waren en ook in sterk wisselende verhoudingen. Dat zou er op wijzen dat er meerdere keren een hoeveelheid emulsie werd klaargemaakt waaraan men op het gevoel wat pigmenten toevoegd had.

Omdat de toegestane werkzaamheden van de beeldensnijder en die van de beeldenschilder strikt gescheiden waren, o.a. door het systeem van gilden, zijn er 2 mogelijkheden. De eerste is dat die eerste lagen het werk waren van de schilder en de tweede mogelijkheid is dat die eerste lagen door de beeldensnijder waren aangebracht.

 

Indien de eerste lagen door de beeldenschilder zouden zijn aangebracht dan zou men verwachten dat de gehele laag een zelfde kleur zou hebben. Of dat bij elkaar passende delen zoals kleding de zelfde kleur zouden hebben. Een en ander als voorbereiding op het echte schilderwerk.

 Indien de beeldensnijder de eerste lagen aangebracht zou hebben dan zou dat betekenen dat hij daarvoor een ander doel had, want hij mocht zich niet bemoeien met het decoratieve schilderwerk. En inderdaad, dat andere doel had hij. Zolang hij nog bezig was met het snijden van het beeld uit het ongedroogde hout werd het beeld in wording zo veel mogelijk afgedekt met natte doeken om droogtescheuren aan het oppervlak te voorkomen. Zodra er dan een stuk van het beeld klaar was, werd dat gedeelte ingesmeerd met een lijm/olie- of olie/eiwit-emulsie om uitdrogen van het hout en daarmee droogscheuren aan het buitenoppervlak te voorkomen. Dit houdt in dat meerdere keren een hoeveelheid emulsie werd klaargemaakt. Gelet op het doel van de emulsie deed het er niet toe dat de hoeveelheden pigment niet constant waren en er kleurverschillen optraden. Het ijzeroxide en de rode lak dienden om de plaatsen te markeren die waren ingesmeerd. Het loodwit fungeerde als bescherming tegen eventuele schimmels en insecten.

Wat betreft die koolstofdeeltjes, vroeger brandde in timmerwerkplaatsen altijd een met afvalhout gestookte kachel, met een lijmpot erop, waaruit zo nu en dan wat roet/rook kon ontsnappen, zo zal het in een beeldensnijderswerkplaats niet anders geweest zijn. Dus de koolstofdeeltjes in de emulsie zullen toevallige verontreinigingen zijn geweest. 

 Mijn conclusie is deze; de eerste lagen werden door de houtsnijder aangebracht en waren bedoeld om het hout te beschermen tegen droogscheuren. Een afsluitende laag dus die geen deel uitmaakte van de beschildering. Het aanbrengen van dergelijke lagen is blijkens de verschillende onderzoeken een door beeldensnijders veelgebruikte methode.

 

De onderzoekers van Maria met kind konden niet aantonen wie de eerste lagen had aangebracht, Riemenschneider of de beeldenschilder. Dat is ook lastig. Echter, kenmerken van goed vakmanschap, in dit geval de kwaliteit van het “schilderwerk van de eerste lagen”, hadden een indicatie kunnen zijn.

 Interessant is te weten dat vergulders van houten voorwerpen ook gebruik maken van een lijm-emulsielaag maar dan met een tegenovergesteld doel. Namelijk te voorkomen dat water uit de gesso, een lijm/kalkmengsel dat vochtig wordt opgebracht, in het droge hout trekt.

 Dan blijft er een belangrijke vraag over, ik laat zowel de formulering als de beantwoording van die vraag graag aan u over.

 

Als u het betreffende artikel “Het gebruik van hout voor beeldsnijwerk in de Middeleeuwen” nog eens zou willen nalezen, dan is hier de link:

https://ornamentsnijder.blogspot.com/2020/01/het-gebruik-van-hout-voor-beeldsnijwerk.html

W.J. van Dort, Echt, september 2022

 

Geraadpleegde literatuur:

Britta Pracher, Bericht zur technologischen Untersuchung und Restaurierung, in Tilman Riemenschneider “Maria met kind”, uitg. Mainfrankisches Museum Würzburg, 2000

Georg Habenicht, Die ungefassten Altarwerke des ausgehenden Mittelalters und der Dürerzeit, Dissertatie, 1999

donderdag 1 september 2022

Château, Kasteel van MALMAISON | Kasteel van Napoleon Bonaparte | Interieurs in Empire-stijl.

 

Château, Kasteel van MALMAISON |  Kasteel van Napoleon Bonaparte | Interieurs in Empire-stijl.

Château, Kasteel van MALMAISON 
  Kasteel van Napoleon Bonaparte


Mei 2022 was ik weer eens een aantal dagen in Parijs. Op het programma van deze 'City trip' stond gepland, een bezoek aan het Kasteel van Malmaison, ook wel beter bekend als de woning van Napoleon Bonaparte. Malmaison is één van vele kastelen die net buiten Parijs liggen en een goede aansluiting tot het openbaar vervoer hebben. Sommige van deze kastelen liggen vanuit het centrum 30-55 minuten sporen verwijderd, je moet rekenen op 30 minuten om Malmaison te bereiken ( Station Rueil, 8 haltes)  lijn RER A .
Als je in Rueil (Malmaison) NIET uitstapt en jezelf de moeite neemt en beslist de RER lijn 10 minuten langer uit te zitten, kom je automatisch in Saint-Germain-en-Laye uit, deze halte is ook het eindpunt van de lijn RER A . ( Prijs 4,45 Euro)
  

Saint-Germain-en-Laye


Ook hier is een bijzonder kasteel gesitueerd dat aan de rand van het historische centrum van het stadje ligt vlak aan de uitgang van de RER lijn. Saint-Germain-en-Laye staat bekend als de geboorteplaats van Lodewijk de XIV en was 20 jaar (tussen 1661-1681) zijn belangrijkste verblijfplaats. Het kasteel herbergt thans het Nationaal Archeologische Museum. Er werden tussen 1669 en 1673 nieuwe tuinen aangelegd door André le Nôtre, deze liggen pal naast het kasteel op een plateau, de rand van het plateau biedt een prachtig uitzicht richting Parijs. De wolkenkrabbers/ kantorenwijk van La Défence in de agglomeratie Parijs zijn duidelijk zichtbaar aan de horizon. Een heel ander zicht dan je gewoon bent, als je La Défence vanuit het centrum van Parijs ziet liggen.

Saint-Germain-en-Laye | kasteel
Kasteel van Saint-Germain-en-Laye (Vanuit de tuin)

Kasteel van Saint-Germain-en-Laye
Kasteel van Saint-Germain-en-Laye ( Binnenplein)

Kasteel van Saint-Germain-en-Laye
Kasteel van Saint-Germain-en-Laye ( Tuin)

Kasteel van Saint-Germain-en-Laye | La Défence Parijs
Kasteeltuin van Saint-Germain-en-Laye
Aan de horizon, La Défence


Malmaison


Na een bezoek aan de binnenstad, het kasteel en zijn tuin was de tijd gekomen om af te zakken naar Malmaison, een korte trip van ongeveer 10 minuten (1,95 Euro) en we stonden op het stations perron in het landelijke Rueil. 
De wandeling richting Malmaison die ongeveer een half uurtje in beslag neemt is netjes aangegeven met bewegwijzering, verloren lopen doe je dus niet. Het Keizerlijke domein ligt aan het einde van een brede dreef in een bijzondere mooie setting. 
Aan de toegangspoort tot het domein zijn een aantal bijgebouwen gesitueerd, hier bevinden zich onder andere de kassa en de bookshop, inkomprijs in 2022 was 6,5 Euro. Malmaison ligt in een prachtige, zeer verzorgde tuin, gedecoreerd met beelden en paviljoenen, het bevat onder andere een rozentuin, Engelse tuin, exotische planten ... Geen massa toerisme hier, op ons 2 uur durend bezoek kwamen we ongeveer 15 personen tegen.

Château, Kasteel van MALMAISON |  Kasteel van Napoleon Bonaparte | Interieurs in Empire-stijl.
Richting Malmaison


Historie Malmaison

Een korte historie leert ons dat in 1390 het land aangekocht werd door Guillaume Goudet, en het bleef in zijn familie tot 1763, door de families Dauvergne, Perrot en Barentin. Vanaf 1737 werd het kasteel verhuurd aan rijke financiers die er een select gezelschap vermaakten. In 1763 ging het land over op de zoon van de kanselier d'Aguesseau en vervolgens in 1771 op Jacques-Jean Le Couteulx du Molay, een rijke bankier van het koninkrijk. 


Château, Kasteel van MALMAISON |  Kasteel van Napoleon Bonaparte | Interieurs in Empire-stijl.
Château, Kasteel van MALMAISON | 
Kasteel van Napoleon Bonaparte 

De Revolutie bracht hen ertoe afstand te doen van Malmaison, dat zij op 21 april 1799 verkochten aan Joséphine Bonaparte voor 325.000 francs. Dat de Franse woorden mal maison (slecht huis) letterlijk opgevat moesten worden, zag Napoleon toen hij terug kwam uit Egypte. Hij moest een vermogen uitgegeven om het achterstallig onderhoud uit te laten voeren en Malmaison enige allure te geven. Malmaison werd door Napoleon verbouwd in de Empirestijl.

In de herfst van 1802 verhuisde de consul 'Napoleon Bonaparte' met zijn gezin naar het Kasteel van Saint-Cloud (nu afgebroken) en keerde Josephine vaak terug naar het "keizerlijk paleis van Malmaison" om het landgoed te ontwikkelen en uit te breiden. Na de scheiding in 1809 schonk de Keizer haar dit eigendom met al haar verzamelingen en het was in Malmaison dat zij op 29 mei 1814 overleed. Haar zoon prins Eugène erfde het, maar zijn weduwe verkocht Malmaison in 1828 aan de Zweedse bankier Jonas Hagerman.

Château, Kasteel van MALMAISON |  Kasteel van Napoleon Bonaparte | Interieurs in Empire-stijl.
Château, Kasteel van MALMAISON, ingang


Empire stijl

De empirestijl is oorspronkelijk een zuiver Franse stijl die in Parijs is ontstaan. De stijl bloeide na de Franse Revolutie: Frankrijk likte zijn wonden en Parijs kende een langzame herstelperiode. In een woelig politiek milieu wist Napoleon Bonaparte het tot staatshoofd van Frankrijk te schoppen; hij werd de eerste keizer der Fransen. Hij probeerde opnieuw een groot keizerrijk te stichten zoals Julius Caesar dat hem voordeed.

Napoleon won de ene na de andere veldslag en kende een grote populariteit. Hij bouwde een imago op van veldheer, en liet zich omringen met kostbaarheden in een nieuwe stijl, het empire. De stijl is dus genoemd naar het keizerrijk, in het Frans empire, natuurlijk op de Franse manier uitgesproken. De keizer hielp mee de stijl te ontwikkelen en informeerde geregeld naar de productie van meubilair en kunst. 

Château, Kasteel van MALMAISON |  Kasteel van Napoleon Bonaparte | Interieurs in Empire-stijl.
Kasteel van Napoleon Bonaparte | Interieurs in Empire-stijl.


Hij overlaadde kunstenaars, ambachtslui en de oude manufacturen zoals Sèvres met bestellingen voor stoffen en meubilair. In deze periode kende Lyon een grote zijdeproductie; sommige van deze fabrikanten bestaan nog steeds. Empire is duidelijk in de eerste plaats een interieurstijl, voor de betere burgers. Napoleon liet de Franse kastelen en paleizen aankleden in deze moderne 'trendy' stijl.

Stijlkenmerken Empire

Napoleon was een bewonderaar van de Egyptische cultuur, vandaar dat in de empirestijl elementen en patronen uit de oud-Egyptische en Romeinse bouwkunst werden toegepast. Hij deed inspiratie op tijdens zijn veldslagen en roofde vele kunstschatten uit het land om ze naar Parijs te brengen. ( Louvre is daar het grote voorbeeld van)

 

Château, Kasteel van MALMAISON |  Kasteel van Napoleon Bonaparte | Interieurs in Empire-stijl.
Interieur in Empire-stijl. Malmaison Salon dore

De stijl is verwant aan de classicistische Lodewijk XVI-stijl. Typerend zijn het gebruik van adelaars, kariatiden, militaria, sfinxen, palmetten... felle, rijke pastelkleuren en de decoratieve elementen liefst met bladgoud verguld. Napoleon liet overal waar hij kwam de lokale burgerij kennismaken met zijn empirestijl. Zodoende kende de stijl een korte maar heftige bloeiperiode in Europa. 

Enkele impressies van het interieur

Kasteel van MALMAISON.

Château, Kasteel van MALMAISON |  Kasteel van Napoleon Bonaparte | Interieurs in Empire-stijl.
Kasteel van MALMAISON, Interieurs in Empire-stijl
Salon dore

Château, Kasteel van MALMAISON |  Kasteel van Napoleon Bonaparte | Interieurs in Empire-stijl.
Kasteel van Malmaison, Salon de Musique


Kasteel van MALMAISON, Interieurs in Empire-stijl

SALLE DU CONSEIL


Château, Kasteel van MALMAISON |  Kasteel van Napoleon Bonaparte | Interieurs in Empire-stijl.

Château, Kasteel van MALMAISON |  Kasteel van Napoleon Bonaparte | Interieurs in Empire-stijl.
Kasteel van MALMAISON, Interieurs in Empire-stijl 

Salon de l'Empereur



Kasteel van MALMAISON, Interieurs in Empire-stijl

Kasteel van MALMAISON, Interieurs in Empire-stijl

Kasteel van MALMAISON, Interieurs in Empire-stijl

Château, Kasteel van MALMAISON |  Kasteel van Napoleon Bonaparte | Interieurs in Empire-stijl.

Kasteel van MALMAISON, Interieurs in Empire-stijl

Château, Kasteel van MALMAISON |  Kasteel van Napoleon Bonaparte | Interieurs in Empire-stijl.

Château, Kasteel van MALMAISON |  Kasteel van Napoleon Bonaparte | Interieurs in Empire-stijl.
Kasteel van MALMAISON, Interieurs in Empire-stijl

Inkomhal (Vestibule) Kasteel van Malmaison



https://www.patrickdamiaens.nl