Hôtel de Roquelaure in Parijs | Journées européennes du patrimoine 2025 | Open monumenten dag in Parijs.

 

 Journées européennes du patrimoine 2025 
  Open monumenten dag in Parijs.

September 2025, Open monumenten dag in Parijs (Journées européennes du patrimoine)  

Reeds een aantal jaren een cultureel moment waar ik reikhalzend naar uitkijk, dit jaar (2025) stonden een vijftal sites op mijn programma. Hôtel de Roquelaure was er één van. Een Hôtel met bijzonder mooie vergulde lambriseringen.

Het Hôtel de Roquelaure, gelegen aan de Boulevard Saint-Germain 246 in het 7e arrondissement van Parijs, huisvest het kabinet van het ministerie van Ecologische Transitie. 
De geschiedenis van dit herenhuis begint aan het einde van de 17e eeuw met de bouw van een eerste gebouw dat bekend staat als het Hôtel de Villetaneuse, in de Rue Saint-Dominique, in de Faubourg Saint-Germain. Het wordt in 1709 gekocht door maarschalk Antoine Gaston de Roquelaure. 
Het Hôtel de Roquelaure werd begin jaren 1720 vergroot en verbouwd.

Voorstad Parijs

Aan het einde van de 17e en het begin van de 18e eeuw ondergaat de voorstad een snelle transformatie en wordt het de favoriete plek voor de bouw van adellijke woningen, die voorheen geconcentreerd waren in de wijk Le Marais. 

De beschikbaarheid van grote stukken onbebouwde grond, de nabijheid van de weg naar Versailles en de intrekking van de koninklijke edicten die bouw in dit voorheen aan de rand van Parijs gelegen gebied verboden, doen de hoge adel besluiten zich hier te vestigen.

Na de dood van Roquelaure in 1738 strijden zijn twee dochters om de erfenis van het hotel, dat uiteindelijk in 1740 wordt verkocht aan Mathieu-François Molé, voorzitter van het Parlement van Parijs. 

Het hotel, dat dan hotel Molé wordt, gaat over van de adel van het zwaard naar de adel van de toga. Het verloor daarmee zijn mondaine uitstraling en kreeg politieke betekenis. Molé, die een belangrijke rol speelde in de strijd van de parlementen tegen de koninklijke macht, stond centraal in de machtsconflicten die het bewind van Lodewijk XV kenmerkten. 

Als eerste voorzitter van het Parlement in 1757 vestigde hij zich in het paleis en verhuurde hij het hotel aan de ambassadeur van Spanje. Na zijn aftreden in 1764 keerde hij terug naar het hotel en woonde er tot zijn dood in 1793. Op een onbekende datum in de tweede helft van de 18e eeuw liet Molé de centrale trap van de gevel aan de binnenplaats bouwen.

Het hoofdgebouw met binnenkoer.

Gebouw

Aan de buitenkant hebben de gevels van het hotel een zekere strengheid. De gevel aan de binnenplaats wordt verlevendigd door een centraal voorbouw met daarboven een driehoekig fronton. Aan de sluitstenen van de ramen zijn aangebracht. 

* ornamenten die een menselijke figuur voorstellen en oorspronkelijk bedoeld waren om boze geesten te verjagen

Decoratieve  hoofden ( *Mascarons) en rocaille motieven

Binnenin weerspiegelen de verfijnde decoraties de gratie van de 18e eeuw. Het hotel opent zich naar een vestibule die versierd is met trofeeën en kinderfiguren. De schilder Jean-Baptiste Oudry heeft de decoraties van de eetkamer uitgevoerd. 

Schilderijen van Charles Natoire sieren de kleine salon en de paradekamer. Het hotel wordt vanaf 1733 uitgebreid door de architect Jean-Baptiste Leroux. De decorateur Nicolas Pineau ontwerpt in die periode de decoratie van de paradekamer van de maarschalk.

Vestibule, Hôtel de Roquelaure in Parijs

Een aantal impressies van de rijkelijk vergulde boiserie
 ( wandbetimmeringen).

https://www.patrickdamiaens.info