 |
| Het de Groesbeeck-de Croix Museum (Tuinzicht) |
Ornamentsnijder
Historische Interieurs
Het de Groesbeeck-de Croix Museum in Namen (B)
Musea en kastelen zijn zowat de belangrijkste voorbeelden en inspiratiebronnen voor de ornamentsnijder, waar hij als vakman zijn ideeën haalt, of waar hij op zoek gaat naar nieuwe uitdagingen en waar hij steeds voor verrassingen komt te staan en hij zelfs na 25 jaar nog steeds het gevoel heeft iets bij te leren.
Je kan er gaan kijken hoe je
collega’s 300 jaar geleden problemen oploste, hun kennis van de
smaakvolle verhoudingen en hun gevoel voor schoonheid en decoratie via hun snijtechnieken toegepaste in de interieurs.
Met de 25 jaar dat ik bezig
ben met Ornamentiek, weet ik inmiddels waar en in welke museum of kasteel ,welk
soort ornament, welke stijl, welk karakter, welke kwaliteit te vinden is en
waar de mogelijkheid bestaat om foto’s te nemen of…. nota’s te maken als dat
nodig mocht zijn.
In dit blog-item bezoeken we het de Groesbeeck-de Croix Museum in Namen.
Op verzoek van graaf van Groesbeeck werd dit oude toevluchtsoord van de abdij van Villers-en-Brabant op het einde van de 18de eeuw door de architect Chermanne veranderd in een elegant herenhuis in Louis XV stijl.
In 1935 werd het interieur, dat op schitterende wijze bewaard is gebleven, ingericht als museum. Het bezit mooie collecties Naamse meubels, glaswerk, ceramiek, enz.
Zijn Franse tuin had de tand destijds helaas niet doorstaan, maar werd in dezelfde periode gereconstrueerd door de tuinarchitect Hector Mathieu. Hij gaf de tuin uiterlijk van destijds terug met de centrale waterpartij, de perken symmetrische buxusbomen, het tuinpaviljoen en de oranjerie.
 |
| Naams houtsnijwerk |
Op verzoek van graaf van Groesbeeck werd dit oude toevluchtsoord van de abdij van Villers-en-Brabant op het einde van de 18de eeuw door de architect Chermanne veranderd in een elegant herenhuis in Louis XV stijl.
In 1935 werd het interieur, dat op schitterende wijze bewaard is gebleven, ingericht als museum. Het bezit mooie collecties Naamse meubels, glaswerk, ceramiek, enz.
Zijn Franse tuin had de tand destijds helaas niet doorstaan, maar werd in dezelfde periode gereconstrueerd door de tuinarchitect Hector Mathieu. Hij gaf de tuin uiterlijk van destijds terug met de centrale waterpartij, de perken symmetrische buxusbomen, het tuinpaviljoen en de oranjerie.
 |
| Het Naamse meubel, Garde-Robe |
 |
| Detail Naams snijwerk |
L'hôtel de Croix, door de stad Namen aangekocht in 1935, toont een ganse waaier typische XVIIIe eeuwse decoratietechnieken. De muren zijn versierd met houten wanden en sierlijsten in eenvoudige en geometrische opbouw. Die lambriseringen omkaderen nu eens wandtapijten die landschappen en bossen voorstellen, dan weer schilderijen met een romantisch landschap, borduursels met bloemen of behangpapier op doek met bloem en rocaille motieven.
Boven de deuren en boven de schoorsteenmantels bevinden zich schilderijen die liefdestaferelen in de stijl van Jean-Antoine Watteau afbeelden, mythologische scènes of bloemenboeketten.
De Naamse meubelen, architecturaal en majestueus, zoeken inspiratie in de Franse mode en de nog religieuze traditie. Het decor getuigt van de evolutie van de stijlen, van Barok tot Lodewijk XVI.
Wij vergeten niet te vermelden dat kostbare Franse meubelen (kabinetten, consoletafels, zetels en stoelen) bewaard worden in de zalen op het gelijkvloers.
 |
| De muziekkamer van het museum |
De behoefte aan intimiteit vertaalt zich in de zuidvleugel in een opeenvolging van kleine appartementen, damessalons en andere alkoofjes , die eenvoudig en comfortabel zijn en verbonden werden door gangen, waardoor men niet aldoor storend door de kamers hoeft te lopen.
Maar op het gelijkvloers geldt het tegenovergestelde. J.-B. Chermane richtte er immers een aaneensluitende rij pronkzalen in opdat de genodigden er de rijkdom van het interieur van hun gastheren zouden kunnen bewonderen.
Aan het verlangen naar intimiteit beantwoordt het zoeken naar functionaliteit, te weten al hetgeen het leven kan vergemakkelijken, zachter en aangenamer kan maken.
 |
| De behoefte aan intimiteit, kleine kamers |
 |
| Een gesculpteerde trumeau |
De creatie van de eetzaal, die in de XVIIIe eeuw permanent wordt, verhindert de tafel enkel voor aangelegenheden te moeten dekken en bevordert het familiale leven.
De verzamelingen van het museum worden verrijkt met enkele producties van bekende artiesten die niet uit uit het Naamse afkomstig zijn: een mooie collectie van terracotta's en marmeren beelden van de beeldhouwer Laurent Delvaux, in dienst van de Oostenrijkse gouverneur Charles de Lorraine; een buste van Vauban van de hand van Coysevox, de officiële beeldhouwer van Lodewijk de XIV: een schets van de Italiaanse schilder Tiepolo; schilderijen met bloemen van Pierre-Joseph Redoute, tekenleraar van Marie- Antoinette en tot slot een portret van de Zonnekoning, toegeschreven aan H. Rigault.
De Tuin
In de kunst van de XVIIIe eeuw is de natuur als grote inspiratiebron overal aanwezig binnen het gebouw. Nergens is zij zo poëtisch als in een tuin.Vier bloemperken omringen een vijvertje en scheppen een symmetrisch perspectief, nog versterkt door het paviljoen aan het einde van het park.
Uiteraard volgt dit de principes van de Franse tuin, in de stijl van Le Nôtre.(Tuinarchitect van L.XIV)
Adres
Rue Joseph Saintraint 3, 5000 Namen
Gesloten op Maandag, ook tussen Kerstmis en Nieuwjaar
Openingsuren 10-12.30 / 13.15 - 17:00
Inkom 3 euro Duur+/- 1uur
Begeleid bezoek op aanvraag
Tekst, met dank aan het Museum
 |
| Patrick Damiaens |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten