Ornamentsnijder - PATRICK DAMIAENS

Handmade in Belgium. De houtsnijblog van PATRICK DAMIAENS een Houtornamentist - houtbeeldhouwer uit Maaseik. Gespecialiseerd in ornamenten in hout en heraldische familiewapens. Patrick is ornamentsnijder - houtsnijder één van zijn specialisaties zijn heraldische familiewapens in hout. Sinds de oprichting in 1990 heeft het atelier een uitstekende reputatie verworven in het artisanaal vervaardigen van ornamenten, houtsnijwerk en beeldhouwwerk. Ik sta u graag verder te woord mocht u vragen hebben

zaterdag 1 november 2025

Helmteken ( Heraldiek ) in hout snijden | Heraldisch beeldhouwwerk | Heraldic beast - Crest

Helmteken ( Heraldiek )

in hout snijden

Heraldisch beeldhouwwerk

2024, een opdracht van voor een Canadese klant, het vervaardigen van een helmteken in lindehout. Wat is een helmteken?

Dit snijwerk/beeldhouwwerk is een onderdeel van een bestaand familiewapen, zoals het woord reeds zegt, het staat afgebeeld/geplaatst boven op de helm.

Dit kan iets heel simpels zijn zoals een ster, boom of bloem.... of iets meer ingewikkeld, zoals een leeuw, draak of griffioen... De keuze aan helmtekens lijken onbeperkt.

Om u visueel een beter beeld te geven, de afbeelding hieronder zijn een aantal familiewapens die ik in het verleden heb gecreëerd, de zwarte pijl duid het helmteken aan.

De zwarte pijl duid het helmteken aan. ( Bas-reliëf familiewapen)

Het komt zelden voor, dat een client een helmteken als een vrijstaand beeldhouwwerk besteld.

Dit is een totaal andere techniek & manier van werken, dan de uitvoering van een helmteken in bas-reliëf, een helmteken zoals ik reeds vele maal heb uitgevoerd bij een traditioneel familiewapen.

Een heraldisch beeldhouwwerk is rondom uitgesneden, het is een vrijstaand object en het vereist een totaal andere snijtechniek -aanpak dan ik gewoon ben.

Een beeldhouwwerk vereist natuurlijk dikker hout en aangezien mijn atelier ( en machines) niet geëigend zijn heb ik dienst moeten doen op een meubelmakerij.

Het bevestigen op de werkbank ( één werkbank die lager is dan normaal) is zo één verscheidenheid. Voor het snijden van bas-reliëfs is 'op elleboog hoogte' ( 115 cm, voor mij) het meest aan te bevelen, en het snijden van een beeldhouwwerk op (80 cm) hoogte (voor mij) het meest ideale.

Om het te bewerken-blok hout vast te zetten op de werkbank is ook een totaal andere techniek dan bij een bas en laag-reliëf snijwerk.

Ik begin steeds met grof kap werk, in dit stadium gebruik ik wel eens een kettingzaag, het vastzetten op de werkbank is door middel van een figuurschroef.

Grote stukken kunnen zonder veel moeite verwijderd worden en voor een eerste ruwe vormgeving is deze figuurschroef die onder het beeldhouwwerk en door de werkbank bevestigd wordt naar mijn mening een meest ideale start.

Een figuurschroef.
Het bevestigen van beelden op je werkbank.

Heraldisch beeldhouwwerk staat vast op de werkbank
door middel van een figuurschroef.

In een later stadium ( verfijnen ) stappen we over naar het kogel-spanblok met schroef systeem. Met deze spanblok kan het beeld in alle richtingen gedraaid, zodat de houtsnijder voor hem-haar in de meest ideale manier het beeld kan verfijnen.

Kogel-spanblok
Beeldhouwwerk verfijnen

Hier zijn een aantal stadia,
het snijden van een heraldisch beeldhouwwerk
( Heraldic beast)

LEEUW
____________

Beeldhouwwerk omzetten van figuurschroef naar kogel-spanblok.

VOET
____________

De voet van het beeldhouwwerk?
Dit heeft een collega vakman-houtdraaier voor me gemaakt, zijn atelier is een plaatje.

Vleugels
_________

Gebruik van rifloirs ( veilen)

STAART
_______________

Het heraldisch beeldhouwwerk
is klaar.
_________

Helmteken ( Heraldiek ) in hout snijden | Heraldisch beeldhouwwerk |
Heraldic beast - Crest

https://www.patrickdamiaens.info

woensdag 1 oktober 2025

De Ambassade van Roemenië in Parijs | Vergulde boiserie in 18de-eeuwse stijl | Hôtel de Béhague | Hôtel particulier Paris

De Ambassade van Roemenië in Parijs, Hôtel de Béhague

De Ambassade van Roemenië in Parijs

Hôtel de Béhague

_________________

______

Onder het regime van Ceausescu zeiden de Roemenen die in Parijs woonden: “Ga eens langs bij de ambassade, dan heb je voorlopig geen zin meer om terug te keren naar je vaderland.”

20 september 2025 , een iets wat regenachtige dag, het is Open Monumenten dag in Parijs (Journées Européennes du Patrimoine). Er stonden een aantal opmerkelijke gebouwen op mijn verlanglijst die dag ( sommige op reservatie) en het Hôtel de Béhague (Ambassade van Roemenië) was die dag het meest indrukwekkende bezoek.

Op de dag van het Frans erfgoed, hebben de Roemenen de deuren van hun ‘Stadspaleis’ geopend voor nieuwsgierige Belgen ;) en 2998 Parijzenaren. De bewakers bij de ingang voeren met een glimlach een symbolische fouillering uit, vragen naar onze reservatie en paspoort en krijgen aan het onthaal twee hoesjes toegestopt van de dames aan het onthaal om over onze schoenen te trekken.

De gastvrije gidsen begeleiden het publiek en beantwoorden al uw vragen met trotse vriendelijkheid. En trots mogen ze zijn op hun Paleis, de rijkdom aan materialen en vakmanschap is iets wat ik zelden gezien heb in een stadspaleis (=>Hôtel particulier).

Dit Hôtel particulier werd in 1866 gebouwd voor graaf Octave de Béhague door Gabriel-Hippolyte Destailleur en werd in 1895-1904 verbouwd en vergroot. Het is opgetrokken in Lodewijk XV-stijl en aan de binnenzijde zijn belangrijke houten lambriseringen uit de 18e eeuw opnieuw aangebracht.

De inkomhal siert een monumentale trap (l’escalier d’honneur) die geïnspireerd is op de 'trap van de koningin' in het Kasteel van Versailles. Hij is bekleed met prachtig kleurrijke marmers.

l’escalier d’honneur, Hôtel de Béhague

Vestibule en l’escalier d’honneur

Op de eerste etage ontdekken we een aantal prachtige kamers, een bibliotheek en monumentale eikenhouten trap van een niveau zoals ik het nog nooit gezien heb. Een lichtkoepel die dringend aan renovatie toe is laat naar mijn mening te weinig licht door en komt deze trap met eikenhouten lambrisering niet tot zijn recht, het was bijzonder moeilijk om de bloglezer van goed beeldmateriaal te voorzien. De trap is opgebouwd uit recuperatie trappen uit noord Frankrijk, dit is goed zichtbaar door de variatie aan balustrades die gebruikt zijn. Deze trap gaf toegang tot de prive vertrekken van de gravin van Béarn.

De Ovale Bibliotheek was een schatkamer voor de collectie kostbare en zeldzame boeken van Octave de Béhague. De meeste boeken werden in 1877 geveild, maar de bibliotheek bleef intact, met zijn prachtige panelen van kostbaar hout en zijn fijn bewerkte deuren.

Hôtel de Béhague, Bibliotheek

Hôtel de Béhague, 1ste etage

De balzaal, ook wel Salon d'Or genoemd, bevat prachtige rococo-houten lambriseringen. De schitterende eetkamer, versierd met een schilderij ( reproductie- in de stijl ) van F.Boucher, “La Re-Naissance de Vénus”, is bekleed met veelkleurig marmer in Versailles stijl.

Hôtel de Béhague : la salle à manger (Eetkamer)

Hôtel de Béhague, La Salle de Bal of Salon d’Or

Het kleine achthoekige salon, werd rond 1903 gerealiseerd. Vier charmante jachttaferelen uit het einde van de 18e eeuw werden hergebruikt. Ook hier zorgde een vakkundige aansluiting van het houtwerk voor een harmonieus geheel. Dit salon leidt naar de theaterzaal en de eetkamer.

Het kleine achthoekige salon, Hôtel de Béhague

Op 29 maart 1906 werd er het privétheater van de gravin ingewijd, ja u hoort het, een theater (de Byzantijnse zaal) een beetje surrealistisch allemaal, als je de zaal binnenwandelt met open mond, met in het achterhoofd 'ik sta hier maar in een Hôtel particulier'.

( Helaas was het er zo donker dat foto's maken niet mogelijk was)

Het is het grootste privétheater van Parijs. Dertig jaar lang ontvangt de gravin van Béarn in haar hôtel de grootste artiesten die hier hun werken komen uitvoeren: Gabriel Fauré dirigeert er zijn requiem.

In 1909 danst Isadora Duncan er ( grondlegger van de moderne dans) en ontvangt er artiesten als de beeldhouwer A.Rodin etc... blijkbaar "The place too be" op dat moment

Na de dood van de gravin in 1939 wordt het hotel de Béhague verkocht. De Republiek Roemenië vestigde er haar ambassade. Het “Byzantium van het 7e arrondissement”, zoals Robert de Montesquiou het noemde, is regelmatig open voor het publiek tijdens de Europese Open Monumentendagen.

Dit gebouw staat sinds 25 augustus 2003 op de monumentenlijst.

Een aantal impressies van de salons. Zoals gewoonlijk ook de nodige detail opnames van het houtsnijwerk.

Veel kijkplezier.