WELKOM OP MIJN BLOG

Deze blog heeft als doel houtsnijwerk en ornamentiek in de kijker te plaatsen. Een bezoek aan een museum of een kasteel zijn onderwerpen die aan bod komen. Maar deze blog laat jullie ook kennis maken met mijn eigen vakmanschap. Veel leesplezier.

dinsdag 12 november 2019

Wapenschild Nicholas Throckmorton ontdekt | G-Geschiedenis artikel | Gestolen kunst ontdekt op Antica Namur

Cover G-Geschiedenis,
november editie 2019

Wapenschild Sir Nicholas Throckmorton ontdekt
______________________
door Harry Van Royen, G-Geschiedenis

Snuffelen op antiekbeurzen kan aanleiding geven tot rare ontdekkingen. Dat mocht ook Patrick Damiaens ervaren. Als houtsnijder gespecialiseerd in heraldische sculpturen zoekt hij naar sporen van zijn eigen kunstambacht. Een ontdekking van formaat was een verloren gewaand opzetstuk van het grafmonument van de Elizabethaanse hoveling Sir Nicholas Throckmorton. 

Wapenschild Nicholas Throckmorton ontdekt | G-Geschiedenis artikel |
Gestolen kunst ontdekt op Antica Namur 

De familie Throckmorton (toen Trogmorton geschreven) van Coughton Court behoorde in het 16de-eeuwse Engeland tot de prominentere landadel in Warwickshire. Nicholas Throckmorton (1515-1571) werd geboren als vierde zoon en moest niet hopen om het familiebezit te kunnen erven. Hij ging in dienst bij de (hogere) adellijke familie Parr. 

Lord Parr stuurde hem voor verschillende opdrachten naar Schotland. Toen Catherine Parr in 1543 met koning Henry VIII huwde, werd hij lid van haar hofhouding. Na de dood van de koning in 1547 bleef de relatie met de weduwe van koning Henry VIII goed en aan haar hof leerde hij de jonge prinses Elisabeth en prins Edward kennen. 



Zijn relaties met de regenten van Edward VI waren uitstekend want hij werd aangesteld als verbindingsman tussen hen en de prins. De zoon van Henry VIII stierf jong en werd in 1553 opgevolgd door de katholieke Mary als koningin. In 1554 werd Sir Nicholas gearresteerd en berecht voor zijn deelname aan de Wyatt-opstand tegen koningin Mary. 

Zijn zelf gehouden verdediging was zo goed dat hij een van de weinigen is die een proces van hoogverraad won en uiteindelijk werd vrijgelaten. Hij ging in ballingschap naar Frankrijk, waar hij goed gebruik maakte van zijn tijd en de nodige contacten legde. 

In 1557 verleende koningin Mary Sir Nicholas genade en nam hem terug in overheidsdienst. Voor de protestantse zaak De dood van Mary in 1558 betekende dat Elisabeth koningin werd. Throckmorton was een van de edelen in haar omgeving die het herstel van een protestantse staatsvorm bij de nieuwe koningin ondersteunden. Hij was ook voorstander van Engelse steun aan andere protestanten in Europa. 

Gestolen kunst ontdekt op Antica Namur 

Het vertrouwen van de koningin bracht hem in 1559 terug naar Frankrijk als ambassadeur waar hij partij koos voor de Hugenoten in de hoop om Calais terug te krijgen voor de Engelse kroon. Dat leverde Sir Nicholas in Frankrijk uiteindelijk huisarrest op. 

Nadat hij in 1564 terug in Engeland was, werd hij ook betrokken bij de plannen rond Mary, Queen of Scots. Hij kende het best de Fransen aan het Schotse hof en een aantal Schotse hoofdrolspelers. Vooraleer dit dynastiek probleem vredevol kon worden opgelost, overleed hij, op 12 februari 1571. Dit onder andere tot groot verdriet van Sir Francis Walsingham, het hoofd van de geheime dienst van koningin Elisabeth, door Throckmorton in Frankrijk opgeleid. 
Sir Nicholas Throckmorton werd begraven in Londen, in St Katharine Cree en ter nagedachtenis werd een fraai albasten grafmonument gemaakt dat zijn standing reflecteerde. De kwaliteit is dusdanig dat vermoed wordt dat het door gevluchte protestantse Vlamingen werd gemaakt. 

De (hout-)sculpteurs onder hen, veelal afkomstig uit Brabant, vestigden zich in Londen. St Katharine Cree St Katharine werd in de 13de eeuw gebouwd als parochiekerk, onderdeel van de daar in 1107 gestichte augustijnenabdij. De abdij werd in 1532 opgeheven en werd eigendom van de hertog van Norfolk. 

De fiscale rechten van het domein bleven gehandhaafd en werden door de eigenaar gebruikt om de economisch interessante Vlaamse vluchtelingen te vestigen en er hun ambachtsactiviteit te laten hernemen. De parochiekerk van de Holy Trinity Priory, Christ Church - later verbasterd tot Cree, was een van de weinige overblijfselen van het abdijcomplex. 

In 1628 begon een grootschalige verbouwingscampagne van de parochiekerk onder leiding van architect Inigo Jones - ook beroemd voor het ontwerp van Banqueting House waar Pieter Paul Rubens later het plafond beschilderde - die in 1630 afgerond werd. Gotische elementen werden in het schip aangevuld met Korinthische kolommen. 

De kerk werd in reisgidsen van voor 1850 naast de pittoreske architecturale stijlverwarring vooral geroemd als de begraafplaats van Hans Holbein en voor de mooie grafmonumenten van Samuel Thorpe en van Sir Nicholas Throckmorton. Verloren door de Blitz Tijdens de Blitz in 1940 en 1941 veroorzaakte de Luftwaffe met haar bombardementsvluchten veel slachtoffers en materiële schade in Londen. 

Misdaad tierde welig dankzij de oorlogs-chaos en geholpen door de verduistering. Plunderaars sloegen hun slag en ook hulpverleners namen wel eens iets mee om op de zwarte markt te verkopen. Tussen september en december 1940 werden 4.584 zaken voor plundering behandeld in de Old Bailey, de Londense rechtbank. Ook bij opruimingswerken kon nadien nog wel iets ontvreemd worden. De kerk van St Katharine werd licht beschadigd bij een luchtaanval in 1941. 

Wapenschild Nicholas Throckmorton ontdekt

Een van de glasramen nabij het grafmonument van Throckmorton werd vernield. Bij de opkuis blijken de drie losse bovenstukken verdwenen. Bij herstellingswerken na de oorlog werd het grafmonument tenslotte verplaatst. Het opzetstuk kan kort na de oorlog bij een verzamelaar terecht gekomen zijn.

Uiteindelijk werd het in 2016 op de antiekbeurs Antica in Namen door een Vlaamse kunsthandelaar aangeboden. Houtsnijder Damiaens uit Maaseik was geïntrigeerd en contacteerde zijn Engelse collega Lichten en het management van het ondertussen door de National Trust beheerde landhuis van Coughton Court. De link naar de Throckmortonfamilie en de kerk in Londen werd snel gelegd. Monumentaal Begin 2017 werd het albasten reliëf met het wapenschild aan de anglicaanse kerk in Londen terugbezorgd. 

De St Katharina Cree is sinds 1950 beschermd als een Grade I monument. Het is een van de weinige kerken in de City die geen schade heeft geleden door de grote stadsbrand van 1666. Het restitueren van het opzetstuk met het wapenschild van Sir Nicholas Throckmorton maakt dat de kerk een beetje in zijn oude grandeur is hersteld. De twee wapenschilden op de beide uithoeken van het grafmonument zijn spijtig genoeg nog niet teruggevonden.


zondag 3 november 2019

Houtsnijwerk in ART DECO | EXCLUSIEVE DEUREN | Ornamenten in ART-DECO STIJL | SNIJWERK VOOR DEUREN


Art Deco houtsnijwerk | Houtsnijwerk voor exclusieve deuren


EXCLUSIEVE DEUREN | Houtsnijwerk in ART DECO
SNIJWERK VOOR DEUREN | Ornamenten in ART-DECO STIJL




Houtsnijwerk voor buitendeuren  Art Deco Houtsnijwerk

ART DECO

Art deco was een populaire stijlbeweging van 1920 tot 1939 die een weerslag had op de decoratieve en toegepaste kunst.

De kunststroming ‘Art Deco’ is een zeer vooruitstrevende stroming die maar een korte bloeiperiode kende. Deze kunststroming beleefde zijn hoog tijden van 1920 tot en met 1939.
Het was een alles omvattende stijl en werd niet alleen in de architectuur gebruikt, maar ook  in de schilderkunst, beeldhouwerk, industriële en interieurontwerp.

Maar Art Deco werd pas echt bekend toen deze stroming ook werd gebruikt in de meubelkunst. In de meubelkunst werd er veel gebruikt gemaakt van exotische houtsoorten en lakwerk. Vernieuwde materialen als chroom, nikkel en celluloid vond je ook terug in de kunststroming.

Patrick Damiaens | Art Deco houtsnijwerk

Ontstaan
Art Deco is afgeleid van een internationale tentoonstelling die in Parijs gehouden werd in 1925. De naam van de tentoonstelling was: ‘L’Exposition Internationale des Arts Decoratifs et Industriels Modernes’. De stijl Art Deco is in Parijs na de Eerste Wereldoorlog ontstaan en is wereldwijd bekend geworden.

Deze grondleggers hadden het idee om vernieuwing aan te brengen in de stijl en daardoor ontstonden er verschillende vernieuwende stijlen in één. Er werd dus gewerkt met kostbare materialen maar aan de andere kant zochten kunstenaars ook strakke simpele vormen die ze voor de massaproductie konden gebruiken.

De stijlen expressionisme, kubisme, modernisme en functionalisme zijn terug te vinden in Art Deco.
In 1971 werd de naam Art Deco pas echt gebruikt in de rest van de wereld, doordat er een boek uitkwam onder de naam: The World of Art Deco. En er werd een tentoonstelling georganiseerd met de naam Art Deco.
  
houtsnijwerk voor deuren

Twee vormen
Eigenlijk waren er twee verschillende vormen van Art Deco. De ene vorm bestond uit kostbare, rijke materialen die met de hand gemaakt werden. Deze stijl was bedoeld voor rijke mensen, door de verschillende kostbare materialen waren deze schilderijen en meubels duur en kostbaar. De andere vorm was simpel, functioneel en er was massaproductie van.

Zoals de naam eigenlijk al laat weten is de Art Deco een zeer decoratieve stijl. De Art Deco is een soort gestileerde mengelmoes van verschillende stijlen en kunststromingen. Dit maakt het niet altijd even makkelijk de Art Deco stijl te herkennen of te definiëren. Er is niet helemaal een richtlijn met kenmerken hiervoor, maar met een beetje kennis van de specifieke ornamenten is het vlot herkenbaar.
Wel is de Art Deco stijl een soort reactie geweest op de Jugendstil en zijn er wel wat kenmerken, zoals wat strakke lijnen en een eenvoudige vormgeving en ornamenten, ondanks het decoratieve karakter van de stijl.

Het Project
Een buitendeur in Art Deco stijl

Exclusieve Buitendeuren |
Art Deco deuren



Art Deco stijl Ornamenten

Exclusieve Buitendeuren

Frozen Fountain Ornament

Art-Deco Buitendeur met houtsnijwerk | Exclusieve Buitendeuren
https://www.patrickdamiaens.nl


WEBSITE :

vrijdag 1 november 2019

Interieur stadhuis van Aken | Barokke zalen van het stadhuis van AKEN | Akense-stijl houtsnijwerk op meubilair en lambrisering

Het stadhuis van Aken
De palts van Karel de Grote

Karel de Grote bouwde een monumentale palts in Aken. Dit gebouw was in 800, het jaar van zijn keizerskroning, waarschijnlijk nog niet voltooid. Zijn lievelings palts heeft hij daarna zelden verlaten en Aken werd het centrum van zijn macht.



Het stadhuis van Aken, het interieur
houtsnijwerk op meubilair en lambrisering

Het stadhuis van Aken is het historische raadhuis van de Duitse stad Aken. Het stadhuis ligt pal tegenover de Dom van Aken, tussen de pleinen Katschhof en Markt. Het is, naast de Dom, het meest prominente gebouw in het centrum van Aken. Eén toren dateert nog uit de tijd van Karel de Grote. De Kroningszaal in het verder grotendeels 14e-eeuwse stadhuis werd eertijds gebruikt voor de festiviteiten en feestmaaltijd, volgend op de kroning van de Rooms-Duitse koningen.
Tijdens een grote stadsbrand in 1656 brandde een deel van de daken en torens af. 
De beschadigde delen werden in Barok-stijl herbouwd. In de 18e eeuw werd het stadhuis ingericht als een barok stadspaleis. Kenmerkend voor die fase zijn de houten lambriseringen met houtsnijwerk voorzien uit het atelier van Jacques de Reux in de stijl van de Luiks-Akense meubelstijlen en de muurschilderingen van Johann Chrysant Bollenrath. 
Een fraaie barokke zaal is het Werkmeistergericht. Deze zaal was oorspronkelijk ingericht om de kwaliteit van het Akense laken te controleren. Later werd dit de werkkamer van de burgemeester. 
Een ander hoogtepunt is de Weißer Saal. Voor de ceremoniële ondertekening van het Verdrag van Aken, het vredesverdrag dat in 1748 een einde maakte aan de Oostenrijkse Successieoorlog, werd de Friedenssaal ingericht, die echter als gevolg van geschillen over de rangvolgorde van de gezanten niet werd gebruikt.

Als compensatie voor de gemaakte kosten kreeg de stad portretten van de gezanten. Deze bevinden zich tegenwoordig in verschillende kamers van het stadhuis.

Zicht vanuit het stadhuis van Aken, (trappenhuis)
op de foto de Dom van Aken, Unesco Werelderfgoed.


De Barokke zalen van het stadhuis van AKEN   


In de 19e eeuw werd het stadhuis heringericht in neogotische stijl met historiserend beeldhouwwerk en schilderingen. Zo werd de gevel aan de markt voorzien van de beeltenissen van 50 Duitse koningen. De door muren gedeelde kroningszaal werd gerestaureerd en kreeg een nieuwe toegang, het Ark'schen Treppenhaus.

Stadhuis van Aken

Het oudste deel van het stadhuis van Aken stamt uit het einde van de achtste eeuw toen Keizer Karel de Grote zijn koningspalts liet bouwen. De vroegere koningshal vormde de basis voor het latere stadhuis van Aken. Nadat in de dertiende eeuw van de koningspalts niet veel meer over was werd er besloten om de koningshal te verbouwen en te renoveren. Het resultaat was één van de mooiste niet kerkelijke gebouwen van Duitsland. Van het originele bouwwerk was alleen nog de Granusturm herkenbaar. 


Stadhuis van Aken | De Barokke zalen van het stadhuis van AKEN


Tijdens een grote brand in de zeventiende eeuw werd het stadhuis voor een groot deel vernieuwd. Bij de renovatie van het stadhuis kreeg het bouwwerk een barokke uitstraling en werden veel van de originele details verwijderd. In de negentiende eeuw kreeg het stadhuis na een grondige verbouwing zijn gotische uiterlijk weer terug.  In de Tweede Wereldoorlog werd het stadhuis zwaar getroffen door bombardementen. Snel na de oorlog werd het stadhuis weer in ere hersteld maar zijn huidige uiterlijk kreeg het in 1979 toen de twee torens nieuwe torenhelmen kregen.

Het Stadhuis van Aken kan tegenwoordig bezocht worden. In de centrale hal koop je een kaartje waarna je een route loopt door de verschillende zalen van het gebouw. Aan sommige van de zalen is goed de roerige geschiedenis van het pand te zien. Zo is de Witte Zaal nog geheel in de barokke stijl. Andere bekende kamers zijn de Raadzaal, de Vredeszaal, de Kroningszaal en de Werkmeesterkeuken.




Rode Zaal (Vredeszaal)

De tweede naam van deze ruimte verwijst naar de vrede van Aken van 1748. De onderhandelingen over het beëindigen van de Oostenrijkse successieoorlog zouden oorspronkelijk hier worden gevoerd. door allerlei machtstwisten kwam daar echter niets van. Vier van deze gezanten-portretten zijn in dit vertrek nog in hun originele lijsten te bewonderen, de overige schilderijen hangen in de Witte Zaal.
Aan de westwand hangt het kostbaarste: Martin van Meijtens de jonge portretteerde Wenzel graaf van Kaunitz-Rietberg, gezant van Keizerin Maria-Theresia. De houten lambriseringen van rond 1730 zijn van de Luikse meester Jacques de Reux.

De Rode Zaal | Vredeszaal Stadhuis Aken

Stadhuis van Aken |
De Barokke zalen van het stadhuis van AKEN


Akens houtsnijwerk | De Rode Zaal Stadhuis Aken


Stadhuis van Aken | De Barokke zalen van het stadhuis van AKEN
De Rode Zaal
De Raadzaal

De renaissance plafondschildering uit 1628, thematischer Platons vier kardinale deugden. De vrouwelijke figuren symboliseren wijsheid, gerechtigheid, gematigdheid en de leeuw staat voor moed. In 1730 werden in het achterste oostelijke gewelf scènes uit de klassieke godenwereld afgebeeld. De houten lambrisering van de Luikse meeste Jacques de Reux dateert uir de tijd van de barokke renovatie van het stadhuis, die in 1727 begon.
Als u in de richting van de uitgang kijkt, ziet u twee grote portretten van keizer Napoleon I en zijn echtgenote Joséphine. Het door Robert Lefèvre in 1805 geschilderde portret van de keizerin verwijst naar haar kuur in Aken. Het portret van Napoleon werd nog voor 1807 geschilderd door Louis André Gabiel Bouchet. Napoleon schonk aan zijn "Bonne Ville" oftewel "goede Stad" Aken in het jaar 1807.

Stadhuis van Aken | De Raadzaal


De Witte zaal

Na 1727 bouwden Italiaanse stukadoors deze ruime met veel pracht en praal om tot de kleine feestzaal van het stadhuis. Naast het vrije stuc vallen met name zes portretten in het oog. Hierop zijn de gezanten van de mogendheden afgebeeld, die met de vrede van Aken van 1748 een eind maakten aan de Oostenrijkse successieoorlog. De bekendste onder hen is de Brit John Montagu, de vierde Earl of Sandwich beroemd geworden door de naar hem genoemde boterham. Zijn schilderij hangt rechts op de zuidelijke muur.

Stadhuis van AKEN | De Witte Zaal

De Barokke zalen van het stadhuis van AKEN | Akens houtsnijwerk
De witte Zaal

De Witte zaal | Stadhuis van aken

De rechtbank van de werkmeester

De rechtbank van de werkmeester is een van de prachtigste zalen in de Luikse-akense barokstijl. Hier moesten de lakenwevers vroeger hun producten aan een commissie voorleggen. Pas na uitvoerige kwaliteitscontrole gaf deze wel of geen toestemming voor het exporteren van de balen. Het atelier van de Luikse meester houtsnijder was verantwoordelijk voor de barokke lambrisering. In de drie vitrines voor de ramen zijn de ambtsketting van de burgemeester en de belangrijkste stukken van het historische raads zilver tentoongesteld.

Stadhuis van aken | Akens houtsnijwerk

Stadhuis van Aken | De Barokke zalen van het stadhuis van AKEN

Kroningszaal

Vier machtige pilaren compartimenteren de vijf kruisribgewelven van deze tweebeukige ruimte. Met een lengte van 45 meter en een breedte van 18,5 meter  wad dit vertrek na zijn voltooiing in 1349 de grootste seculiere zaal in het Heilige Roomse Rijk.


Kroningszaal Stadhuis van Aken
Tot bij de laatste koningskroning in Aken in 1531 was deze zaal de plek voor de grootste vieringen in het rijk: de kroningsfeestmalen. Na zijn kroning in de Mariakerk trok de koning in prachtig ornaat naar het stadhuis, voorafgegaan door dragers met de rijksinsignes. De wapenschilden op de stenen vloer in de oostelijke zaalhelft leggen de zitorde vast van de zeven keurvorsten rond de in het midden tronende keizer.


https://www.patrickdamiaens.nl

FB pagina Link